بر اساس گزارش بانک جهانی، خاورمیانه از کمبود آب بیشترین ضربه را خواهد کرد و تولید ناخالص داخلی این منطقه تا سال 2050 بیش از 14 درصد افت خواهد کرد مگر اینکه اقداماتی برای تخصیص مجدد آب به صورت جدی صورت گیرد.
این اقدامات شامل تلاش‌های کارا و سرمایه‌گذاری در فناوری‌هایی نظیر شیرین‌سازی و بازیابی آب خواهد بود. بر اساس اعلام متخصصان، گرم‌شدن زمین می‌تواند باعث بروز سیل‌های شدید و خشکسالی شود و می‌تواند باعث جایگزینی بارش برف به جای باران شود که نرخ تبخیر بالاتری دارد.
گرمای هوا همچنان می‌تواند باعث کاهش برف روی کوه‌ها شده و آب شدن یخ‌های طبیعی نیز می‌تواند منابع آبهای آشامیدنی را به شدت کاهش دهد. همچنین، افزایش سطوح آب دریا منجر به آلودگی آبهای زیرزمینی با آب شور شود.
ریچارد دامانیا، اقتصاددان ارشد بانک جهانی و سرپرست نویسندگان این گزارش اعلام کرد:« وقتی ما به اثرات عمده تغییرات اقلیمی نگاه کنیم، کمبود آب مهمترین اثر این پدیده خواهد بود. این موضوع باعث، خشکسالی، سیل، طوفان و بالا آمدن سطح دریاها خواهد شد.کمبود آب تازه می‌تواند تلفاتی را در بخشهای مختلف نظیر کشاورزی و انرژی داشته باشد. آب مرکز حیات است اما آب همچنین مرکز فعالیت‌های اقتصادی نیز هست.»
بر اساس مدل ارائه شده توسط بانک جهانی، اثر کمبود آب در سراسر دنیا یکسان نخواهد بود و اقتصادهایی نظیر چین و هند به شدت از این کمبود ضربه خواهند خورد.
در کمربند ساحل ( مناطق زیر صحرای آفریقا) تولید ناخالص داخلی 11 درصد افت خواهد داشت. اثری مشابه نیز در آسیای مرکزی رخ خواهد داد. اما اقداماتی برای تخصیص مجدد آب تازه می‌تواند موجب رشد در برخی مناطق شود. برای مثال، افزایش اقداماتی برای تخصیص مجدد آب می‌تواند موجب رشد 11 درصدی GDP تا سال 2050 در آسیای مرکزی شود.
در حدود یک چهارم از جمعیت جهان ( 1.6 میلیارد نفر)، در کشورهایی با کمبود آب مواجه هستند. ماه گذشته، 175 کشور در دنیا توافق حاصل شده در خصوص کاهش سرعت گرم‌شدن زمین و کاهش انتشارات گازهای گلخانه‌ای در نشست سال گذشته پاریس را به امضا رساندند.