رئیس هیات تحقیق و تفحص از خودروسازان با بیان اینکه در حال حاضر سیستم تولید خودروی با کیفیت در کشورمان موجود نیست، گفت: برای رسیدن به خودروی با کیفیت در وهله اول باید صنعت خودروسازی خصوصی و ساختار مدیریت آن اصلاح و چابک شود.
علی علیلو در گفت‌وگویی با بیان اینکه در حال حاضر سیستمی برای تولید خودروی با کیفیت در کشور موجود نیست، گفت: با توجه به نبود این سیستم یا خط فنی لازم برای تولید خودرو با کیفیت، بیان این صحبت که خودروسازان بخواهند با پول‌های حاصل از فروش خودروهای داخل در انبارهای‌شان خودروی با کیفیت را تولید کنند، درست نیست چون در حال حاضر به گفته خودروسازان بالغ بر 2هزار‌میلیارد‌تومان بدهی به قطعه‌سازان دارند و قرار است با این میزان پول بدهی‌شان را تسویه کنند. کما اینکه پیش از این نیز خودروسازان به اشکال مختلف تسهیلاتی دریافت کرده بودند اما هیچ‌گاه شاهد ارتقای کیفیت نبودیم.
وی با بیان اینکه تولید خودروی با کیفیت به معنای تولید خودروی رقابتی است، گفت: خودروی با کیفیت خودرویی است که بتواند با خودروی کره‌ای، ژاپنی و اروپایی رقابت کند.
حال سوال این است که آیا با خطوط موجود تولید خودرو این اتفاق شدنی است؟ قطعا پاسخ منفی است و به همین دلیل بعید است که خودروسازان با دریافت تسهیلات دولتی از محل وام‌های 25میلیون تومانی بتواند کیفیت را ارتقا دهد.
این عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس در ادامه در توضیح راهکارهای افزایش کیفیت خودرو گفت: در وهله اول باید نگاه مدیریتی در خودروسازی تغییر کند به طوری که مدیریت دولتی و سیاسی از خودروسازی برداشته شده و به خصوصی تبدیل شود. برای رسیدن به این مهم در وهله اول باید سهامداری تعیین‌تکلیف و اصلاح شود و سپس با اصلاح ساختار مدیریتی بسیار سنگین به ساختار چابک از فناوری‌های روز در خودرو داخلی استفاده شود.
به گفته وی، در حال حاضر‌درصد خیلی کمی از فناوری‌های روز در خودروهای داخلی استفاده می‌شوند که این میزان نمی‌تواند صنعت خودرو را رقابتی کند. باید خودروسازان استفاده از فناوری‌های روز را در اولویت قرار دهند. علیلو با بیان اینکه خودروسازان باید اتاق فکر و طراحی داشته باشند، توضیح داد: خودروسازان باید بتوانند از نظر نرم‌افزاری پیشرفته باشند تا با وجود تمامی این شرایط یعنی سهامداری خصوصی، ساختار چابک و استفاده از فناوری و تکنولوژی‌های روز و پایه طراحی خودرو پیشرفته بتوانیم با خودروهای خارجی رقابت کنیم.
وی ادامه داد: بعد از فراهم شدن چنین شرایطی می‌توان با استفاده از دستگاه‌ها و فناوری‌های داخلی و مشارکت با شرکت‌های خارجی، خودرو ملی تولید کرد، البته مشارکت بدان معنا نیست که همچون گذشته عمله آنها شویم بلکه آنها باید تکنولوژی، سرمایه و بازارشان را به کشورمان بیاورند تا بتوانیم مولفه‌های مدنظرمان را پیاده کنیم. در آن زمان است که می‌توانیم ادعا کنیم که خودروی قابل رقابت تولید کرده و می‌توانیم در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم. رئیس هیات تحقیق و تفحص از خودروسازان تاکید کرد که رسیدن به این آینده و چشم‌انداز در صورتی شدنی است که مدیریت و سهامداری تغییر کند چون تا زمانی که خودروسازی، دولتی و سیاسی است بستر و امکان رخ دادن چنین اتفاقاتی مهیا نیست.
علیلو با این اعتقاد که صنعت خودرو با جاذبه‌های مادی زیاد حیاط خلوتی برای دولت‌هاست، گفت: معمولا هر دولت بعد از روی کار آمدن به عزل و نصب‌هایی در صنعت خودروسازی می‌پردازد به‌طوری‌که همواره یکسری افراد مقرب وجود دارند که می‌خواهند خدمت کنند. به همین دلیل در پاسخ به خدمت آنها این افراد به جای مدیرعامل یا عضو هیات‌مدیره منتصب می‌شود. از این روست که صنعت خودروسازی با شرکت‌های تودرتو و درهم حیاط خلوت خوبی برای دولت‌هاست و می‌تواند نیازهای دولت‌ها را برطرف کند.
وی معتقد است: همواره یک عده و گروه مافیایی وجود دارد که در دولت‌ها نفوذ و جایگاه داشته و منافع شخصی و گروهی و خانوادگی‌شان از این محل تامین می‌شود. این افراد برای تامین خواسته‌های دولت‌ها تلاش می‌کنند و دولت‌ها نیز فرصتی برای تامین خواسته‌های این مافیا ایجاد می‌کنند، شاید به همین دلیل تاکنون شاهد خصوصی نشدن صنعت خودروسازی بوده‌ایم.