در مورد مسابقه مهیج و خطرناک پایکس پیک در مطالب قبل صحبت کرده ایم اما اگر بخواهیم مجددا مروری اجمالی به آن داشته باشیم باید بگوييم كه قله پایکس در کلرادوي آمریکا در ارتفاع 4300 متری از سطح دریا واقع شده است و در مقام مقایسه مي توان آن را مابين قله توچال با 3960 متر ارتفاع و سبلان 4811 متري قرار داد.
در سال 1916 یکی از ساکنین منطقه با نام "اسپنسر پنروز" جهت جذب توریست، يك مسابقه رالی در دامنه این کوه برگزار و در آن زمان نام "به سوی ابرها" را برای آن انتخاب نمود چراکه با افزایش ارتفاع، بخشی از مسیر از میان ابرها عبور می‌کرد. اين نکته توجه بسیاری را در آن زمان به سوی خود جلب کرد و سبب تداوم برگزاری این مسابقه شد. البته وجود مسیر ماشین رو -هرچند خاکی (شوسه) - كه تا نوک قله ادامه داشت هم مزيد اين استقبال شد تا بعدها این مسابقه هر سال در ماه های جوالی یا آگوست (تیر یا مرداد) - که شرایط آب وهوایی نسبتا مناسب است- برگزار گردد.
اولین رکورد ثبت شده در این پیست 20 دقیقه و 55 ثانیه بود اما در حال حاضر رکورد آن با 8 دقیقه 13 ثانیه و 8 دهم ثانیه متعلق به سباستین لوب قهرمان افسانه ای است كه با پژو T16 208 مخصوص پایکس پیک- با قدرت عجیب 875 اسب بخار- از خود برجاي گذاشته است.
در طی این سال ها مسابقه پایکس پیک با تغییر قوانین و فراز و فرودهای بسیاری روبه رو بوده اما در حال حاضر مسیر آن از ارتفاع 1440 متری آغاز مي شود و بعد از طی 156 پیچ و مسافت 19/99 کیلومتر در ارتفاع 4300 متری پایان می‌یابد. به طور متوسط هرساله بالغ بر 150 شرکت‌کننده در کلاس های مختلف آن از جمله نامحدود، آزاد، SUV، کامیون، موتور، ATV، باگی، الکتریکی، تولید انبوه و ... شرکت می‌کنند اما چیزی که از اهمیت بالایی برخوردار بوده و اخبارش منعکس میگردد رکورد کلاس نامحدود و هر رکورد دیگر زیر 10 دقیقه است. بهترین رکورد در رده موتورسیکلت ها متعلق به کارلین دیون با دوکاتی مولتی استرادا 1200 سی سی است که با زمان 9 دقیقه 52 ثانیه تنها رکورد زیر 10 دقیقه براي موتور سیکلت به حساب مي آيد. در سال 2015 تیم توسعه و تحقیق هوندا به همراه تیم هوندای آمریکا تصمیم گرفتند رکورد دیگری زیر 10 دقیقه ثبت كرده و در صورت امکان رکورد متعلق به دوکاتی را هم از آن خود نمایند.
برای این منظور هم موتورسیکلتی بهتر از هوندا CBR 1000RR با موتور چهار سیلندر و قدرت 175 اسب بخار و راکبی بهتر از جفری تایگر- که قبل از این تجربه حضور در پایکس پیک را با هوندا CRF 450R داشته و از سال 2003 در خدمت تیم هوندا بوده است- پيدا نكردند! روزهای سه شنبه، چهارشنبه و پنجشنبه در واقع روزهای تمرین هستند تا رانندگان و راکبان با افزایش ارتفاع در طول مسیرو 156 پیچ آن بيشتر آشنا شوند. مسیر مسابقه به سه بخش وسط و بالا تقسیم میشود و مشکل ترین بخش، قسمت بالای مسیر است چراکه با افزایش ارتفاع، کندی تنفس و سردرد ناشی از آن خصوصا برای موتورسواران امری دردسرساز ميشود. ناگفته نماند كه در مدت برگزاری مسابقه پایکس پیک و به دلیل ذات خطرناک مسیر تاكنون افراد زیادی جان خود را از دست داده اند و آخرین آنها کارل سورنسون بود که وي نيز اتفاقا در همین کلاس اسپرت بایک‌ها مسابقه میداد.
تایگر در طول سه روز تمرین نشان داد که در بخش (سکشن) پایينی و وسط سریع ترین زمان را به دست مي آورد اما در بخش آخر این طور نبود. البته به گفته خودش، او در این سکشن محافظه‌کاری را در اولویت قرار ميداد تا اتفاق ناخوشایندی برای خود و موتورسیکلتش روی ندهد. روز پنج شنبه و در روز زمانگیری تایگر توانست در اولین تلاش خود زماني عالی کسب نماید اما در دومین تلاش در سر یکی از پیچ ها کنترل خود را از دست داد و به ناچار با همان رکورد ابتدایی به عنوان آخرین موتورسوار مسابقه را آغاز نمود.
آغاز مسابقه به عنوان آخرین موتورسوار البته دو مزیت را برای او به همراه داشت ابتدا این‌که با علم به رکوردهای دیگر شرکت‌کنندگان وارد مسابقه ميشد و دوم اينكه با دیرتر شروع کردن مسابقه و بالا آمدن بیشتر خورشید دمای آسفالت بالاتر رفته و تايرهاي موتورش با چسبندگی بیشتری بر روي مسير قرار مي گرفت. در روز مسابقه (یک‌شنبه) پرچم سبز به جفری تایگر- به عنوان آخرین موتور سوار- نشان داده شد تا اعضای تیم درمقابل بورد الکتریکی که رکوردها را به صورت زنده به نمایش میگذارد تجمع کنند. هدف همه اعضای تیم ابتدا به سلامت به پایان رساندن مسابقه، بعد کسب مقام قهرمانی و سپس کسب رکورد زیر ده دقیقه بود و البته در نهایت شکستن رکورد دوکاتی مولتی استرادا. تایگر در بخش های پایین و وسط بهترین زمان را کسب نمود و افراد تیم با هیجان منتظر رسیدن او به خط پایان بودند.
جفری تایگر با موتور هوندا CBR 1000RR نهايتا توانست در زمان 10 دقیقه و 2 ثانیه و 7 دهم ثانیه به سلامت ازخط پایان عبور نماید و به عنوان قهرمان کلاس موتورسیکلت ها شناخته شود. تیم وي باوجود اينكه نتوانست به هدف آخر دست یابد اما همه از نتیجه به دست آمده خوشحال بودند. تایگر به اعضاي تیم خود گفت از این که فقط 2.8 ثانیه سریعتر نبوده پشیمان نیست چراکه به گفته خودش او کل مسیر مسابقه را 100 درصد بوده است و اگر میخواست فقط 2 ثانیه سریعتر باشد شاید در سر یکی از پیچ ها اتفاق ناگواری برایش روی میداد. اما همانطور که گفته شد در سال 2013 رکورد این مسابقات برای اولین بار به زیر 9 دقیقه تقلیل یافت و لوب فرانسوی با پژو 208 مخصوص پایکس پیک توانست در8 دقیقه و 13 ثانیه این مسیر مهیج و خطرناک را طی نماید.
البته در جدول رکورد مسابقات رکوردهای زیر 7 دقیقه هم به چشم میخورد که مربوط به سال هایی است که به دلیل شرایط نامساعد جوی طول مسیر کوتاهتر از 19/99 کیلومتر بود. مسابقات پایکس پیک اگرچه پخش مستقیم ندارد اما اخبار آن به صورت مرتب در محافل ورزشی و خودرویی ذکر می گردد و در حال حاضر تبدیل به محلی برای به رخ کشیدن توانایی کمپانی های معتبر در زمینه موتور اسپرت و رالی شده است.