سپهر عظیمی : اما هوندا با تجدید قوا و دستی با گذشت بیش از یک دهه غیبت، دوباره نزد ایرانیان بازگشته که باید دید آیا فامیلی موتور می‌تواند باری دیگر توجه خریداران را از کره‌ای‌های پر زرق و برق به این برند ژاپنی قابل اطمینان جلب کند !؟ در پی این نوشتار قصد بررسی یکی از محصولات جدید هوندا که از قضا در سگمت D نیز قرار می‌گیرد و مقایسه فنی آن با هموطن خوشنامش در ایران یعنی تویوتا کمری را داریم.
طراحی خارجی
اگرچه زیبایی امری کاملا سلیقه‌ای است اما معمولا یک سری المان‌های زیبایی مورد قبول عوام در اکثریت افراد مشترک است. ابتدا با کمری آغاز می کنیم.سال 2007 میلادی روزگار اوج تویوتا محسوب می‌شد چرا که در همان سال با ارائه نسل هفتم کمری با طراحی انقلابی، این ژاپنی تیر خلاص موفقیت در بازارهای بین‌المللی به خصوص بازار بزرگ ایالات متحده را شلیک کرد و حتی موج این موفقیت به سایر مدلهایی چون کرولا نیز سرایت کرد اما دیری نپایید که دوران شکوفایی و تحول طراحی محصولات خودروسازان کره جنوبی استارت خورد و البته گرد پیری بر چهره کمری نشست و تا پایان سال 2011 نیز تویوتا با فیس لیفت های پی در پی این خودرو را زنده نگه داشت ولی به ناچار طراحان این شرکت به فکر جراحی زیبایی محصولات خود افتادند و بدین ترتیب نسل هشتم کمری شکل گرفت.اما با دقت در این طرح جدید شتاب زدگی طراحان برای عقب نماندن از پیشرفت سریع تکنولوژی اندکی محسوس است و کارشناسان صنعت خودرو احتمال افت فروش نسل جدید کمری نسبت به مدل‌های پیشین را می‌دهند.در نمای جلو چشمان کشیده کمری با گرافیک ساده و فاقد چراغ روشنایی روز و جلو پنجره کوچک کشیده شده به موازات چراغ‌ها چهره‌ای متناسب و محافظه کار را از کمری به جا می‌گذارد اما سپر عضلانی حجیم با ورودی‌های هوای بزرگ بیشتر از آنکه بخواهد خودرو را خشن جلوه دهد بنظر میرسد که به بدنه خودرو تحمیل شده است!
در قسمت جانبی وابستگی به پلت فرم نسل قبل بیشتر نمایان است و زه‌های کرومی قسمت تحتانی درها و آینه‌های جانبی راهنما‌دار و دستگیره‌های آسان بازشو کرومی و رینگ‌های اسپرت آلومینیومی نگاه را می‌دزدند.در نمای عقب شمایل کمری تا حدودی به محصولات لکسوس گراییده است و اگرچه که درب صندوق زیبا و سپر عقب با دیفیوزر اسپرت و سر اگزوزهای استیل نقاط قوت این بخش از طراحی این خودرو محسوب می‌شوند اما طرح چراغهای شکسته عقب که با هدف ایجاد تمایز شکل گرفته اند، اندکی مصنوعی جلوه می کنند و ارتباط برقرار کردن با آن نیازمند زمان بیشتری است!اما در مواجهه با آکورد حس وحال متفاوتی را تجربه می کنید. در حقیقت تجمل گرایی و لوکسی مضاعف در کیفیت سواری و طرح ظاهری هوندا در مقایسه با تویوتا به خوبی حس میشود. تغییرات ایجاد شده در مدل جدید آکورد از سوی هوندا قابل تقدیر است و بر خلاف تویوتا که سعی بر تحمیل مدرن گرایی به کمری را داشته، هوندا با عرضه فیس لیفتی منطقی روح جوانی را در کالبد آکورد دمیده است.در نمای جلو چراغهای مستطیلی شکیل با یک ردیف LED که در زیر آنها جا خوش کرده و جلو پنجره مزین به نوار تزئینی کرومی و حالت جذاب مه شکن ها در مجموع چهره‌ای مقبول و عامه پسند را به نمایش گذاشته‌اند.در بخش جانبی نسبت به کمری هیجان بیشتری را به بیننده منتقل میکند و امتداد چراغ‌ها روی گلگیرها و خط شانه برجسته به همراه رینگ 17 اینچی چرخها به شدت این جذابیت می‌افزایند. در قسمت انتهایی بدنه چراغهای بزرگ با گرافیک زیبا و نوار کرومی روی درب صندوق تنها موارد قابل عرض هستند.
کابین
با فشردن ریموت کمری و پا گذاشتن به فضای داخلی آن خیالتان از بابت دوام و ماندگاری مواد داخلی راحت میشود چرا که مطمئن هستید که بر یک تویوتا سوار شده اید و تا سالیان دراز نیازی به تعویض خودرو از بابت فرسودگی نخواهید داشت.اما طرح ظاهری کابین کمری نسبت به گذشته پیشرفتی نداشته و همان سبک ساده و کاربردی را دنبال میکند.کنسول مرکزی چندان شلوغ نیست و دریچه های تهویه نیز طرحی معمولی داشته و در قسمت فوقانی آنها یک ساعت دیجیتالی قرار گرفته است و در وسط کنسول هم ادوات سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک و نمایشگر 7 اینچی سیستم صوتی با سی دی چنجر 6 تایی و 6 اسپیکر استریو گنجانده شده اند.طرح چند تکه داشبورد مقابل به سرنشین جلب توجه کرده و غربیلک فرمان با کلیدهای کنترلی دوار بر روی آن بسیار خوش دست بنظر میرسد اما طرح نشان دهنده های پشت آمپر چندان مدرن و جوان پسندانه نیست. صندلی‌های کمری کمی سفت و خشک اند اما به خوبی بدن را در بر می گیرند همچنین ناگفته نماند که سانروف این خودرو از نوع عادی و غیر پانورامیک است.درون اتاق هوندا آکورد 2013 نسبت به مدل‌های پیشین دگرگون شده و چه از لحاظ کیفیت متریال و چه زیبایی پیشرفتی قابل تقدیر داشته است. کنسول مرکزی نسبتا بزرگ است و دریچه های تهویه به شکل عمودی و یک نمایشگر در حد فاصل آنها قرار گرفته و به تقلید از محصولات ب‌ام‌و مانیتوری دیگر نیز در بالاترین قسمت تعبیه شده است.نشان دهنده‌های آکورد نیز به مانند کمری چندان جذاب نبوده و ترکیبی از سیستم آنالوگ و دیجیتال را به نمایش گذاشته اند اما غربیلک فرمان آن حتی از تویوتا هم خوش دست تر و دقیق تر است. بکار گیری ترکیب رنگ کرم – مشکی درون کابین هوندا باعث شده تا با فضای دلباز تری نسبت به فضای تیره و تاریک کابین تویوتا روبرو شویم.
مشخصات فنی
کمری جدید با بهره مندی از پیشرانه‌ای 2.5 لیتری با 4 سیلندر و 16 سوپاپ قادر به تولید حداکثر 181 اسب بخار قدرت خروجی است که با یک گیربکس 6 دنده اتوماتیک هماهنگ میشود که نوید بخش توانایی های حرکتی بالایی است. آکورد نیز با موتوری نزدیک به موتور کمری عرضه میشود. این پیشرانه 4 سیلندر 2.4 لیتری با گشتاور 225 نیوتن متری توانایی تولید 173 اسب بخار قدرت را داراست و اگرچه که 8 اسب بخار قدرت کمتری به نسبت کمری در اختیار راننده قرار می‌دهد اما علت این تفاضل قدرتی را باید اختلاف 100 سی سی حجم موتور این دو خودرو دانست. همچنین جعبه دنده آکورد 5 سرعته تیپ ترونیک است.
سخن پایانی
بازار این کلاس از خودرو امروزه در چنگ نسل جدید سدانهای کره‌ای دلربایی همچون هیوندای سوناتا و کیا اپتیما است و تجربه نیز نشان داده است که خودروهای مطرح اروپایی و ژاپنی با وجود اعتبار بیشتر بدلیل قیمت گذاری غیر منطقی نتوانستند سهمی از بازار فروش این رنج قیمتی داشته باشند که پژو 407 و سیتروئن C5 و نیسان تیانا و سوزوکی کیزاشی از بهترین نمونه های آن بشمار می روند. حال موفقیت این دو خودرو نیز در هاله ای از ابهام قرار دارد.با وجود آنکه نسل قدیم کمری در ایران غوغا کرد اما با توجه به افت در طراحی نسل جدید و امکانات نه چندان زیاد در قیاس با رقبا، امیدی به تکرار موفقیت گذشته در آن دیده نمی‌شود.از طرفی آکورد هم بر لبه تیغ حرکت میکند! اگر بتواند با تکیه بر خوشنامی برند هوندا و ارائه خدماتی مناسب از سوی فامیلی موتور و البته شکسته شدن حباب قیمتی 160 میلیون تومانی از پرتگاه نجات می یابد ولی در صورت تداوم گرانی و عدم توسعه مناسب شبکه خدمات پس از فروش عاقبت خوشی در سرزمین آریایی نخواهد داشت. با این حال به نظر میرسد هر دو خودرو شروع خوبی در فروش داشته‌اند.