در عصر صنعتی کنونی ایران به‌طور کلی تولیدکننده با مجموعه قوانینی روبه‌رو است که برای سال‌های قبل بوده و متاسفانه به دلایل مختلف این قوانین بازنگری نشده است.
این در حالی است که این قوانین معطوف به دخالت‌هایی خارج از ساختار تولید به خودروساز است و به موازات آن به دلیل مقررات‌زدایی نکردن، عملا دست و پای فعالان اقتصادی به‌خصوص تولیدکنندگان بسته شده است که قیمت‌گذاری خودرو نیز شامل این مباحث می‌شود. این درحالی است که در اقتصاد آزاد، قانون عرضه و تقاضا قیمت‌ها را تعیین می‌کند و باید اجازه داده شود تا خود بازار قیمت‌ها را مشخص کند.
این درحالی است که اگر خودروساز قیمت‌های خود را بالاتر از آنچه عرف بازار است عرضه کند با رکود مواجه شده و اگر قیمت‌ها منطقی باشد با اقبال مواجه می‌شود. در اینجا دولت باید به عنوان ناظر و تنظیم‌کننده بازار، حقوق مصرف‌کننده و خودروساز را به موازات هم رعایت کند. بر این اساس به دلیل اینکه خودرو کالای خاصی بوده، مسلم است که طبق رعایت قانون عرضه و تقاضا می‌توان دو سوی مصرف‌کننده و خودروساز را راضی نگه داشت.
بهتر است در فرآیند فعلی قیمت‌گذاری، خودروسازان پیش از آنکه اعلامی برای پیش‌فروش خودروهای خود انجام دهند، اطلاعات هزینه محصولات تولیدی خود را به شورای رقابت ارائه کنند تا خریداران این گونه سرگردان نشوند. این در حالی است که پیش از به تولید انبوه‌رساندن محصول نیز می‌تواند با ارائه مستندات تولید برسر قیمت به توافق رسید تا مصرف‌کننده در این فرآیند ضمن تقبل هزینه‌های خرید به تماشای دعوای قیمت‌گذاری هم بنشیند، درحالی که دست آخر هم به خودروی خود در زمان مقرر دست نمی‌یابد.
شورای رقابت در قیمت‌گذاری خودروی دنا، به مشترک بودن پلتفرم خودروی دنا با سمند استناد کرده که همین امر بر محاسبه این خودرو تاثیر گذاشته و آن‌طور که مسئولان ایران‌خودرو اظهار کرده‌اند، قیمت اعلامی شورای رقابت با قیمت تمام شده این خودرو، فاصله‌ای ۶ میلیون تومانی دارد که موجب می‌شود تا تولید و عرضه این خودرو با این قیمت به ضرر خودروساز مربوطه منجر شود. با این حال باید گفت این گونه قیمت‌گذاری نشان از کمبود آگاهی شورای رقابت نسبت به مسائل فنی خودرو دارد؛ چراکه اگر متخصصان و مهندسان خودرو در فرآیند قیمت‌گذاری مشارکت داشته باشند به‌نظر می‌رسد در نحوه قیمت‌گذاری تاثیر مثبت داشته و از انتقاد خودروساز مبنی بر غیرکارشناسی بودن نحوه قیمت‌گذاری بکاهد.
این درحالی است که پلتفرم مجموعه‌ای از قطعاتی است که در خودرو دیده نمی‌شود و می‌تواند در خودروهای مختلف متفاوت باشد که در نهایت در قیمت تمام شده آن نیز تاثیرگذار خواهد بود. به‌طور مثال؛ هم‌اکنون تویوتا چند پلتفرم در اختیار دارد که یکی از آنها برای خودروی لکسوس استفاده می‌شود. محصولی که با قیمتی نزدیک به ۵۰۰ میلیون تومان در بازار عرضه می‌شود و همان پلتفرم خودروی تویوتا کمری است که با قیمت ۱۵۰ میلیون تومان تولید و به بازارها عرضه می‌شود. بر این اساس نمی‌توان پلتفرم مشترک را مبنای قیمت‌گذاری دانست.
محسن رزم‌خواه - عضو انجمن قطعه‌سازان ایران
ارائه مستندات هزینه‌های تولید قبل از پیش‌فروش
| کد خبر : ۱۲۳۸۷ | سه شنبه، ۱۲ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۳۳:۴۳ | ۲۹۸۰ بازدید |
در عصر صنعتی کنونی ایران به‌طور کلی تولیدکننده با مجموعه قوانینی روبه‌رو است که برای سال‌های قبل بوده و متاسفانه به دلایل مختلف این قوانین ...