تولید تویوتا پرادو از سال 1984 تحت نام J70 آغاز شد و هم چنان در ژاپن و دیگر سایت های تولید تویوتا ادامه دارد. این خودرو تا به امروز در چهار نسل مختلف تولید شده است. اما زمانی پایش به بازار کشور ما باز شد که با کوله باری از تجربه نسل سوم خود را میگذراند.
پرادو در اوایل دهه 80 شمسی پس از باز شدن درهای واردات و توقف تولید نیسان پاترول و عدم استقبال از موسو و کوراندو، خیلی زود جایش را در بین علاقه مندان به خودروهای SUV پیدا کرد و در دو تیپ 3 و 5 در با طیف موتورهای 4 و 6 سیلندر در محدوده قیمتی 60 تا 80 میلیون تومان یکه تاز بود، تا زمانی که وضع قوانین نانوشته واردات در اوایل دهه 90 گریبانگیر ورود آن شد. اما این خودرو حتی در نمونه های کارکرده هم با قیمت های بالا خرید و فروش میشود و متقاضیان زیادی دارد.
هر دو نسل این خودرو بارها توسط مجلات به عناوین مختلف تحت آزمایش قرار گرفته اند، اما این بار سعی داریم تا با قرار دادن هر دو نسل کنار هم به نقاط ضعف و قوتشان پس از گذشت چند سال، پی ببریم.
تجربه ثابت کرده ظاهر زیبا و شکیل هر کالا در همان وهله اول تأثیر مثبت خود را روی بیننده میگذارد. این اصل به طرز بیمارگونهای در بین خریداران ایرانی رواج پیدا کرده تا آن جا که کارایی آن محصول در اولویتهای آخر قرار میگیرد و بهدلیل علاقه وافر عموم مردم به خودرو این کالا هم از این قاعده مستثنا نیست.
اگر ما هم بخواهیم از این بُعد این دو خودرو را مقایسه کنیم، میتوان گفت پرادو نسل قبل ظاهری شکیل تر و باوقارتر نسبت به فرزند جدیدش دارد. این SUV خوش قد و قامت که طرح ان در سال 2001 ترسیم شده، با به کارگیری خطوطی سیال و حجیم در عین سادگی، زیبایی منحصربه فردی را ارائه میدهد. اما در نسل جدید این خودرو که میتوان به عنوان فیس لیفت ماژور نسل قبل از آن یاد کرد، این خطوط و احجام جای خود را به خطوط شکسته و مربعی شکل دادهاند که موجب شده بسیاری از منتقدان خودرو در دنیا طرح این SUV را فاقد هیجان لازم بدانند.
کنار هم قرار گرفتن این دو نسل به تنهایی گویایی تغییر و تحول اساسی در بخش طراحی تویوتا را نشان میدهد. تغییراتی که از سلایق خریداران امروزی خودرو در دنیا تبعیت میکند.
هنگامی که درهای بزرگ پرادو را باز میکنیم اولین نکته ای که در ذهنمان تداعی میشود هارمونی نمایی داخلی با ظاهر خارجی آن است. جدایی از طراحی کسالت آور و بی هیجان داشبورد نسل جدید، کیفیت پایین ادوات داخلی، ذوق بیننده را در همان گام اول کور میکند. قدم در کابین پرادو نسل قبل میگذارم که 8 سال از عمر آن میگذرد، اما هم چنان کاراکتر خود را حفظ کرده است. بالاتر بودن کیفیت ادوات داخلی به طرز محسوسی مشهود است.
صندلی های خودرو بر خلاف برادر کوچکترش، روکشی پارچه ای دارند اما پس از گذشت 8 سال، هم چنان از کیفیت مناسبی بهره میبرند. دسته دنده حالت های کمکی حرکت، در نسل جدید جایش را به یک کلید دوار داده تا هرچه بیشتر یاری رسان ارگونومی این خودرو باشند. یکی از ایرادات منفی وارده به کابین پرادو نسل چهارم، کوچک بودن و خارج از دسترس بودن دکمه کامپیوتر سفری آن است که برای تنظیم و پیدا کردن آن باید اندکی خم شوید که در سرعتهای بالا به هیچ وجه قابل قبول نیست. این سیستم در نسل قبل همانند رقیبش میتسوبیشی پاژرو در بالای سیستم صوتی قرار گرفته بود.
یکی از نکات عجیبی که در کابین مدل 2012 مشاهده شد، طرز کار دوربین دنده عقب این SUV بود که هنگام پارک، جدولها را در جهت عکس خودرو نشان میداد. جا دارد از وارد کنندگان محترم خواهش کنیم حتی اگر آپشنهای تقلبی روی خودروها نصب میکنید تا جای ممکن از صحت سلامت آن مطمئن شوید.
به طور کلی هنگام نشستن پشت فرمان فرزندان قد بلند تویوتا هیچ گونه محدودیت فضا (فضای پا، سر، شانه و. . . . .) حس نمیشود و باید این مهم را مدیون مهندسی پیشرفته تویوتا دانست. هر دو خودرو با توجه به مشترک بودن فاصله محورها علیرغم کمتر بودن 2 در، در ردیف عقب از فرمبندی ایدهآل و به دور از محدودیت سود میبرند. صندلیها در مدل جدید به خوبی بدن را در خود حفظ میکنند، مزیتی که در نسل قبلی دیده نمیشد.
اما با توجه به موضوعی که در آغاز این نگارش مطرح کردیم، برتری کیفیت متریال کابین مدل قدیمی پس از گذشت 8 سال نسبت به فرزند جدیدش (که عمری 3 ساله دارد) غیر قابل چشم پوشی است.
در گزارشات قبلی وقتی تویوتا RAV4 2014 را در آزمون گروهی تست می کردیم، به این نکته اشاره داشته ایم که کیفیت کابین این خودرو به هیچ وجه در شأن برندی چون تویوتا نیست و این اصل در پرادو نسل جدید تکرار شده است. چندی پیش یکی از مدیران عالی رتبه تویوتا اذعان داشت که کیفیت بعضی مدل های این شرکت اندکی پایین آمده است. وی در ادامه اشاره کرد دیگر نمیخواهند خودروهایی بسازند که بیش از 30 سال بی وقفه کار کنند، این موضوع فروش شرکت را تحت الشعاع خود قرار میدهد و از سود حاصله از فروش خودروهای نو میکاهد.
اما حال این سؤال پیش می آید که آیا تویوتا و مهندسین این شرکت چارهای به حال توانایی های فنی این نسل اندیشیدهاند؟ پاسخ این سؤال مثبت است. این خودرو در بخش قوای حرکتی، تفاوت فاحشی با نسل قبل خود دارد. بر خلاف FJ کروز که بعضاً به صورت غیر استاندارد از سیستم استارت بدون کلید بهره میبرند، این خودرو از گزند الطاف وارد کنندگان به دور مانده و باید توسط سوئیچ، قلب تپنده 2700 سی سی این خودرو را بیدار کرد.
به رسم ادب ابتدا آزمایش را با فرزند بزرگتر تویوتا آغاز میکنیم. جعبه دنده 4 سرعته این خودرو با توجه به عمر 8 ساله، از هماهنگی خوبی با پیشرانه بهره میبرد و خبری از تقه های بی مورد نیست. حدود 4 سال پیش وقتی برای اولین بار در جاده هراز پشت فرمان پرادو نشستم، حرکتهای گهوارهای شدید این خودرو در پیچها حس ترس مخربی در نگارنده ایجاد کرد، تا آنجا که حس میکردم این خودرو را حتی میتوان در مسیر صاف هم روی دو چرخ بلند کرد، که البته بیراه هم نبود.
اما تویوتا اذعان داشته که در نسل جدید این خودرو به کارگیری سیستم KDSS ذهنیت شما را نسبت به این شاسی بلند مثبت خواهد کرد. از آن جایی که تویوتا بی دلیل مدعی نمیشود، برای اثبات این ادعا پرادو اتاق جدید را در مسیرهای کوهستانی اطراف بابل به چالش کشیدیم و باور کردیم که دیگر در سر پیچ ها و فرمان دادن های سریع خبری از حرکات گهواره ای نیست. البته اگر بخواهید خودرویی با ثبات بالا هنگام مانورهای شدید و شاخصه های برتر هنگام آفرود در اختیار داشته باشید، قاعدتاً باید بهایی بیشتر پرداخت کنید و به سراغ لندکروزر بروید.
در مسیر بازگشت موردی که نظرم را به خود جلب کرد، فرمان دقیقتر با خاصیت دفع بیشتر ضربات و البته انتقال مناسب شرایط جاده به راننده بود که در رانندگی های خارج جادهای یک نعمت است. هر دو خودرو از ترمزهای مطمئنی سود میبرند اما حالت اسفنجی مانند ترمز در نسل جدید حس نمیشود.
علی رغم عمر 8 ساله پرادوی اتاق قدیم این خودرو سواری نرم تری نسبت به رقیبش پاژرو دارد، البته بهبود سواری در مدلهای 2010 به بالا و کمتر شدن تکان هایی ریز از نکات قابل اشاره این خودرو است. تعریف یک اسب بخار برای هر 1/11 کیلوگرم از وزن ماشین یعنی در اختیار داشتن پیشرانه ای نه چندان قدرتمند! که البته جعبه دنده در اتاق جدید با ضرایب اصلاح شده و هماهنگی نسبتاً بیشتر موجب شده تا حدودی این نقیصه برطرف گردد و در روز آزمون چابکتر بودن برادر جوانتر را به رخ بکشد.
مهندسی ناب این برند زمانی قابل درک میشود که متوجه شوید پس از تغییر ابعاد و بزرگتر شدن اتاق جدید، بهبود ضریب آیرودینامیکی از 38/0cd به 35/0، کاهش مصرف 3 لیتری سوخت و کمتر شدن صدای ورودی باد به خودرو را در پی داشته است. البته این تغییر ابعاد، نقاط کوری در پیکره کلی این خودرو به وجود نیاورده است.
در جمع بندی نهایی میتوان اذعان کرد پرادو نسل سوم با توجه به عمر 8 ساله، در بازه قیمتی 140 تا 160 میلیون تومان هنوز هم جوان، باکیفیت و مدعی نشان میدهد، اما برادر جوانتر با توجه به عمر 3 ساله و ضعف های کیفیتی در بازه 220 تا 240 میلیون تومانی، بر خلاف برادرش نمی تواند پس از گذشت چند سال مدعی این سگمنت باشد. اما اگر بر سر خرید این دو نسل مردد مانده اید نویسنده ما نمونه 2008 یا 2009 6 سیلندر (VX) نسل قبل را پیشنهاد میکند که در عین کیفیت و دوام و البته ارزان بودن قطعات یدکی، از قدرت بالایی برخوردار است. البته باید منتظر ماند و دید که آیا با رفع ممنوعیت های واردات، پای نسخه های 2015 به کشور باز خواهد شد یا خیر؟
جدول مشخصات فنی
|
پرادو نسل سوم (2002 تا 2009) |
پرادو نسل چهارم (2010 تا 2015) |
تعداد/حجم سیلندر |
4 سیلندر / 2700 سیسی |
4 سیلندر / 2700 سیسی |
اسب بخار/دور در دقیقه |
161/5200 |
161/5200 |
گشتاور/دور در دقیقه |
246/3800 |
246/3800 |
جعبه دنده |
4 سرعته خودکار |
4 سرعته خودکار |
سیستم تعلیق جلو/عقب |
بازوجناغی دوبل/چهار نقطهای + فنر لول |
بازوجناغی دوبل/چهار نقطهای + فنر لول |
مصرف سوخت سیکل ترکیبی (روز آزمایش-لیتر) |
14 |
11 |
فضای صندوق (لیتر) |
402 |
402 |
ضریب آیرودینامیک |
38/0 cd |
35/0 cd |
طول، عرض، ارتفاع |
1849.1791.4366 |
1875.1885.4485 |
فاصله بین محورها (میلیمتر) |
2455 |
2455 |
وزن (کیلوگرم) |
1790 |
1790 |
قیمت (تومان) |
140 تا 170 میلیون |
220 تا 240 میلیون |
لیست قیمت قطعات و اجرت ها : ( قیمتها به تومان است )
ردیف |
نام قطعه |
مدل 2012 |
مدل2007 |
1 |
لنت جلو |
280.000 |
305.000 |
2 |
چراغ جلو |
1.750.000 |
1.600.000 |
3 |
شیشه جلو |
1.700.000 |
1.600.000 |
4 |
فیلترسوخت |
210.000 |
185.000 |
5 |
کمک جلو |
660.000 |
620.000 |
6 |
سپرجلو |
770.000 |
700.000 |
ردیف |
اجرت |
قیمت |
1 |
تعویض روغن گیربکس |
70.000 |
2 |
تعویض روغن موتور |
25.000 |
3 |
تعویض فیلترسوخت |
15.000 |
4 |
تعویض واترپمپ |
50.000 |
5 |
تراش دیسک |
70.000 |
6 |
شستشوی دریچه گاز و انژکتور |
40.000 |