زمزمههای تمایل تعدادی از سرمایهگذاران اماراتی برای حضور در عملیات مطالعاتی و اکتشافی در معادن مس، تیتان و آهن نشان میدهد سرمایه عربها به سمت ایران میخواهد جهتگیری کند. این در حالی است که همکاری معدنی با روسها به دلیل توانمندی آنها در زمینه اکتشاف از دیر باز در جریان بوده است اما آنان نتوانستهاند سرمایهگذاری لازم را در این زمینه انجام دهند. سرمایهگذاران عرب به دلیل اینکه منابع مالی مناسبی دارند تنها میتوانند به عنوان شرکتهای معدنی واسطهگر به عرصه سرمایهگذاری در معادن ایران ورود پیدا کنند.
کارشناسان بر این باور هستند که شرکتهای عربی سرمایه کلانی دارند و میتوانند با ایجاد بستر سیاسی، سهم بالایی از سرمایهگذاری در راستای توسعه بخش معدن و صنایع معدنی کشور داشته باشند. شاید هم ذخایر مناسب گاز و انرژی ایران بوده که نظر شرکتهای عربی برای همکاری و سرمایهگذاری با شرکتهای ایرانی را جلب کرده است.
تاریخچه ورود روسها به معادن ایران
همیشه پای روسها در میان بوده است. از دهه 40 تا به امروز . محصول همکاری نیمقرنی ایران با روسها تجهیز معادن سنگ آهن و زغالسنگ ایران و ایجاد ذوبآهن اصفهان شد. بعد از آن سالها به نظر میرسد همچنان چشم روسها دنبال معادن ایران است. روسها همانطوری که نارنگی شمال را دوست دارند اما به دلیل مسافت طولانی صادرات آن ممکن نیست اما کار در معادن ایران برایشان دلپذیر و ممکن است. ظاهرا پس از روسیه نوبت به ابراز تمایل عربها در معادن کشور رسیده است. به اعتقاد رئیس ایمیدرو بخش معدن و صنایع معدنی ایران یک فرصت سرمایهگذاری 9 میلیارد دلاری برای سرمایهگذاران بینالملل محسوب میشود.
به گزارش اقتصادنیوز، سکاندار سازمان توسعه و نوسازی معادن حتی در هجدهمین کنفرانس بینالمللی فولاد و سنگآهن خاورمیانه در امارات متحده عربی از چنین مزیتی برای سرمایهگذاران بینالملل سخن گفت و این فرصت ارزشمند را به رخ اماراتیها طوری کشاند که حال زمزمههای حضور عربها در معادن ایران شنیده میشود. کارشناسان معتقدند پتانسیل شرکتهای عربی منطقه که در بخش معدن و صنایع وابسته حضور دارند، ثروتمندی آنها است. تا جایی که این شرکتها توانستهاند با بهرهگیری از همین توان مالی بالا در کنار سرمایهگذاری کلانشان فناوری روز دنیا هم بیاورند و در بخشهای معدنی از اکتشاف گرفته تا فرآوری نقشآفرینی کنند.
بررسیها نشان میدهد بیشترین معادن سنگآهن و زغالسنگ ایران را روسها کشف کردهاند و دلیل اصلی همکاری قراردادهای همکاری این دو کشور در زمینه معدن بهرهمندی از دانش فنی روسها است و ایران قصد دارد از دانش متخصصان این کشور در عملیات ژئوفیزیک هوایی استفاده کند. این در حالی است که اگر عربها حضور پیدا کنند پای اروپاییها هم وسط کشیده میشود و به دلیل اینکه سرمایهگذاران این منطقه دانش و علم اکتشافی ندارند برای پیشبرد اقدامات مراحل اکتشافی و استخراج به سراغ اروپاییها میروند. از این رو بررسیها نشان داده شرکتهای عربی منطقه، اغلب فناوریهای اروپایی یا آمریکایی را میخرند، در حالی که ایران ثابت کرده در عرصه صادرات خدمات فنی و مهندسی در قارههای آسیا، اروپا، آفریقا و آمریکا در دو دهه حضوری فعال داشته است. با این حال صاحبنظران این عرصه معتقدند ایرانیها در این زمینه توانمندتر از عربها در صحنه حاضر شدند. ارزش صادرات خدمات فنی و مهندسی ایران در سال 1391 به رقم 4.2 میلیارد دلار رسیده که اگر تحریمها در میان نبود این رقم میتوانست افزایش یابد.
سرمایهگذاری عمانیها
با این حال عربها برای ایران یار جدیدی محسوب نمیشوند و در این سالها یک شرکت عمانی نزدیک به یک میلیارد و 100 میلیون یورو در ایران سرمایهگذاری کرده است. شرکتی که پیش از حضورش در ایران در معادن آفریقای جنوبی و کشورهای معدنخیز دیگر فعال بوده است.
اما از بعدی دیگر حضور سرمایه گذاران خارجی در معادن ایران تجربه تلخ ریوتینتو و قزاقها را در معدن طلای ساریگونی کردستان تداعی میکند. همکاری که سرنوشت خوبی نداشت. عدم پیشرفت فیزیکی این پروژه حتی باعث شد معاونت وزارت صنعت، معدن و تجارت چندین بار اخطار بدهد، تا جایی که هنوز با وجود اخطارها معدن طلای ساریگونی دستگریبان مشکلات رفت و آمد اعضای هیات مدیره شرکت قزاقی است و مشکلاتی از این قبیل باعث اختلال در همکاریهای معدنی ایران با کشورهای دیگر شده است.
هر چند بسیاری از مسوولان معتقدند اگر شرایط سیاسی فراهم شود، شرکتهای ایرانی با طرفهای عربی میتوانند در فعالیتهای معدنی مشارکت داشته باشند اما آیا معادن ایران از حضور سرمایهگذاران عرب نفع میبرند؟ آیا تجربه همکاری با امارات در زمینه معدن که عمر آن به یک چهارم قرن هم نمیرسد میتواند بدون ممنوعیتها پیش رود؟
ورود سرمایهگذاران اماراتی به معادن ایران
کد خبر : ۱۰۰۵۳ | یکشنبه، ۲۶ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۶:۳۵:۳۲ | ۳۰۱۰ بازدید |
اماراتیها برای حضور در معادن مس، تیتان و آهن ایران اعلام آمادگی کردهاند. اما آیا بسترهای این همکاری فراهم است؟