طی بررسی های انجام شده در بازار آهن، دو ناحیه با گره کور به عنوان مشکل لاینحل تنظیم بازار، در روزهای اخیر شناسایی شدند که به شرح ذیل می باشند:
۱-اعمال نفوذ مافیا و قدرت‌های اقتصادی در تصمیمات نظارتی اقتصاد کشور
۲- عدم وجود نظارت کافی و شایسته در خروجی بورس کالا
اهل فن بازار معتقدند که تا این دو گره باقی است هیچگاه مشکل مصرف کننده واقعی و نهایی حل نخواهد شد و همیشه حل این مسئله که چرا و به چه دلیل کالایی با اختلاف قیمت کیلویی ۲ الی ۳ هزار تومانی با نرخ معاملاتی در بورس کالا در بازار آزاد فروخته می شود و دولت در مهار این رانت تا این حد ناتوان است را نمی توان در جای دیگر غیر از دو مورد عنوان شده جستجو کرد چراکه اگر دولت بخواهد مشکلی نیست که حل شدن آن برایش کار خیلی پیچیده و غیر ممکنی باشد، اما این سکوت دولتی ها در برابر این جریانات این شک را بوجود می آورد که یا خودش به نوعی در سود آن شریک است یا واقعا نمی داند که چه می کند و به دور خود کورکورانه می‌چرخد.
از این رو تلاش سمت عرضه برای واگذار شدن اختیارات این بازار به آنها همان تعبیر سلام گرگ بی طمع نیست، می باشد چراکه با وجود این گستره از اختیارات می توانند به بالاترین قیمت فروش در بازار داخلی دست یابند و دقیقا با توجه به ماهیت فعالیت انها این یک موضوع بدیهی می باشد زیرا اینها در مواجه با این معضل دقیقا مثل حوزه خودرو انتظار دارند که با قیمت حاشیه بازار، محصول خود را به فروش برسانند؛ حال آنکه حاشیه بازار هم در نهایت متغیری سرچشمه گرفته از فعل خود اینها در بازار داخلی است چراکه در حال حاضر مرزها متاثر از تحریم ها بسته هستند و پول ملی ما هم ارزش خودش را در برابر پول خارجی از دست داده است ./ آهن‌پرایس