30 سال پیش در چنین روزی سپاه حفاطت هواپیمایی به دستور امام راحل تشکیل می‌شود و از آن تاریخ به بعد هیچ هواپیماربایی موفقی در کشور صورت نگرفته است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تهدیدات امنیتی که کشور و انقلاب با آن روبرو بود موجب شد تا در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی، تعدادی از هواپیماهای کشور توسط منافقین ربوده شود. محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسدارن در این باره می‌گوید: “در سال ۶۳ منافقین هفته‌ای ۲ هواپیما از ایران می‌ربودند که آمار آنها به ۱۶هواپیما رسیده بود”.تنش روابط بین ایران و فرانسه به این هواپیما ربایی‌ها دامن می‌زد. برخی چهره‌های رده بالای رژیم سابق همچون بختیار و یا افرادی همچون بنی‌صدر و مسعود رجوی در فرانسه به سر می‌بردند و این کشور حاضر به استرداد آنها به ایران نبود به علاوه دولت فرانسه تسلیحات نظامی در اختیار عراق قرار می‌داد.
پانزدهم تیرماه سال ۶۲ بود که یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ شیراز- تهران با ۳۹۰ مسافر، توسط پنج نفر از منافقین از آسمان شیراز ربوده شد. هواپیماربایان که برای رسیدن به پاریس سوخت کافی نداشتند ابتدا هواپیما را به کویت بردند و از مقامات کویتی درخواست کردند تا سوخت و آب و غذای مورد نیاز را در اختیار آنها قرار دهند.
پس از فرود هواپیمای ایران در فرودگاه کویت و درخواست سفیر وقت ایران در این کشور برای مذاکره با هواپیما ربایان، بالاخره مسئولان کویتی بدون توجه به در خواست سفیر ایران خودشان با هواپیما رابایان وارد گفت‌وگو می‌شوند و در نهایت می پذیرند تا پس از آزدی ۱۸۷ مسافر، سوخت و آب و غذای مورد نیاز را در اختیار منافقین قرار دهند. پس از انجام این مراحل، هواپیماربایان هواپیمای ایرانی را به فرودگاه اورلی پاریس انتقال می‌دهند و در آنجا هم پس از مداخله پلیس فرانسه و اعطای پناهندگی به هواپیماربایان، مسافران ایرانی به کشور باز می‌گردند و این موضوع آغازی می شود برای یک رشته هواپیماربایی در خطوط هوایی ایران و فرانسه.
کمتر از یک سال بعد در ۲۶ خرداد ۱۳۶۳ یک هواپیمای نظامی ایران (اف-۲۷) با ۸ سرنشین ربوده شد و ابتدا در بحرین و پس از سوخت‌گیری در فرودگاه مصر بر زمین نشست.
هواپیماربایان که ۴ نفر بودند پس از مخالفت دولت مصر با پذیرش پناهندگی آنان، راهی فرانسه می‌شوند و در فرودگاه نیس فرانسه فرود می‌آیند. دولت فرانسه با پذیرش اعطای پناهندگی به هواپیما ربایان، هواپیمای ایرانی با ۴ سرنشین دیگر آن را به ایران بازمی‌گرداند.
پس از این واقعه یک فروند هواپیمای ایرباس شیراز- جده با ۱۸۲ سرنشین به دست منافقین ربوده شد و ابتدا به قاهره و سپس به رم رفت. این هواپیماربایی با دخالت پلیس ایتالیا پس از ۵۳ ساعت پایان می‌یابد و مسافرین و هواپیمای ربوده شده به ایران بازگشتند.
کمی بعد هم یک هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ خطوط هوایی ایران در مسیر دوبی – شیراز با دخالت دو فروند جنگنده عراقی و توسط منافقین ربوده شده و به بغداد برده شد. هر چند مسافرین این هواپیما نیز در نهایت و با دخالت صلیب سرخ جهانی طی چندین مرحله آزاد شدند، اما تعداد هواپیماربایی‌ها در ایران و سایر کشور‌ها آن چنان رو به افزایش بود که وزیر امور خارجه سوئد و چند کشور دیگر از کشورهای جهان خواستند تا مشترکا علیه هواپیماربایی اقدام کنند.
در این برهه بود که امام خمینی در سال ۶۳ با اتخاذ یک تصمیم جدی به قائله هواپیما ربایی در ایران پایان می‌دهند. محسن رضایی در این باره می‌گوید:”حاج احمد آقا در تماسی به بنده گفت که امام(ره) فرموده‌اند: «بچه‌های سپاه به فرودگاه رفته و آن را بگیرند و هیچ هواپیمایی حق پرواز بدون حضور پاسدار را ندارد» لذا ما این جملات امام(ره) را به نیروهای سپاه تهران و حفاظت ابلاغ کردیم.”
“۴ روز پس از ابلاغ پیام امام(ره)، اولین هواپیما ربوده شد و منافقین خلبان را از آسمان اصفهان مجبور به حرکت به سوی عراق کردند. پاسداران که در آن پرواز با لباس شخصی حاضر شده بودند به سمت منافقین شلیک کرده و با لطف خدا گلوله شلیک شده به قلب یکی از منافقین اصابت کرد و بدون اینکه باعث انفجار هواپیما شود، مردم نجات یافتند.”
پس از این تاریخ در سال ۱۳۶۷ و با پایان جنگ تحمیلی امام خمینی(ره) طی نامه ای به فرمانده وقت سپاه پاسداران دستور تشکیل سپاه حفاظت هواپیمایی را می‌دهند. پس از این فرمان حضرت امام، در ۵ دی ماه همان سال رسما سپاه حفاطت هواپیمایی تشکیل می‌شود و از این تاریخ به بعد سپاه پاسداران مسئول برقراری امنیت پرواز‌های خطوط هوایی و فرودگاه‌های کشور می‌شود.
از این تاریخ به بعد حدود ۳۰ سال می‌گذرد و تاکنون هیچ هواپیماربایی موفقی در کشور ما صورت نگرفته است و علاوه بر آن هیچ اقدام تروریستی هم در فرودگاه‌های کشور رخ نداده است. / تسنیم