مدیرعامل محترم و اعضای ارجمند هیأت مدیره شرکت خودروسازی سایپا
با سلام و احترام
پیش از ورود به بحث ، به شما و همه همکاران تان در آن گروه خودروسازی خدا قوت و خسته نباشید می گویم، چه آن که می دانم در وضعیت کنونی کشور ، روشن نگاه داشتن چراغ تولید و اشتغال ، کار سخت و سترگی است و از همین رو ، شایسته تحسین و تشویق.زیاد وقت تان را نمی گیرم و می کوشم در کوتاه ترین کلمات ، آنچه را "حق" می دانم بیان کنم و بگذرم.شرکت تحت مدیریت جنابعالی ، 20 سال است که خودرویی تولید می کند به نام "پراید" که البته با عناوینی چون نسیم و صبا و ایکس 100 و نظایر این ها ، در جاده ها و خیابان های کشور تردد می کند.
مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره گروه خودروسازی سایپا
شما خود کارکشته صنعت هستید و سال هاست که در این عرصه خدمت می کنید و تجربیات و اطلاعات تان در عرصه صنعت و مشخصاً خودروسازی، به مراتب بیش از صاحب این قلم است. پس بی آن که به شما گفته شود ، می دانید که آنچه با اندک تغییراتی نسبت به 20 سال قبل در کارخانه سایپا تولید تحت عنوان پراید تولید می شود ، هرگز با وضعیت رشد یافته خودروسازی در جهان و حتی ایران همراه و همسان نیست.حتی در همین شرکت سایپا نیز خودروهایی تولید شده یا می شود که بسیار به روزتر از پراید هستند و این نشان می دهد که سایپا ، قابلیت آن را دارد که محصولات بسیار مرغوب تری تولید و با افتخار به شهروندان ایرانی عرضه کند.پس تولید پراید، هرگز به دلیل ناتوانی فنی و مهندسی سایپا در تولید محصولات مرغوب تر نیست.
زمانی در ایران خودرو ، "پیکان" تولید می شد و مدیران اسبق آن شرکت ، هیچ کدام حاضر نبودند ریسک کنند و خط تولید پیکان را متوقف نمایند؛ علت نیز کاملاً ورشن بود: هر چند پیکان خودرویی متعلق به قدیم بود، اما در ایران خودرو ، از آن به عنوان "گاو شیرده"ای یاد می شد که "خوب سود می دهد". دقیقاً به همین علت بود که سالیان سال ، پیکان های سفید بر مردم تحمیل شدند و تنها کاری که در آن کارخانه انجام می شد این بود که با انجام تغییراتی جزئی در ظاهر و موتورش ، نام های متفاوتی بر آن بگذارند و به مردم بفروشند.اما سرانجام ، "وجدان" بر پیکان پیروز شد و آخرین پیکان سواری به موزه خودرو رفت و اینک انتظار همزاد وانت اش را می کشد.
مدیران محترم سایپا!
دغدغه های شما به عنوان مدیرانی که می خواهند در پایان سال مالی ترازنامه موجهی ارائه کنند و کارخانه تحت مدیریتش را سرپا نگه دارند ، حتماً قابل درک است و قطعاً قابل احترام.اما در کنار آن دغدغه ها ، لابد دل نگرانی های بزرگ تری هم باید داشته باشید و آن ، حفظ جان کسانی است که پراید می خرند. شما نیز همانند مسوولان پلیس و پزشکی قانونی به خوبی می دانید که بخش بزرگی از تلفات سوانح رانندگی به پراید مربوط می شود و سالانه هزاران نفر در درون پراید ها ، جان خود را از دست می دهند.شاید گفته شود که چون پراید بیشترین تیراژ را دارد ، طبیعی است که سوانح مربوط به آن نیز زیادتر از خودروهای دیگر است.
این سخن ، منطقی و درست است اما دو نکته را نباید از یاد برد:
اول این که اگر نسبت ها را هم در نظر بگیریم ، آمار تلفات پراید بسیار بیشتر است و دوم این که ، اگر مورد به مورد ، تصادفات را در نظر بگیریم ، به قطع و یقین ، به این نتیجه خواهیم رسید که اگر قربانیان سوار خودروی دیگر به جز پراید بودند ، احتمال زنده ماندن شان بیشتر بود و اکنون به جای آرمیدن در گورهای سرد ، در کانون گرم خانواده شان بودند.
من اطمینان دارم که شما نیز به عنوان "انسان"هایی شریف ، از این وضعیت ناراحت و غمگین هستید و اصلاحاتی که اخیراً درباره بهبود ایمنی پرایدها انجام شده ، در همین راستاست ولی می پذیرید که پراید خودروی امنی نیست.شاید گفته شود که با این پول ، فقط می توان پراید را با همین کیفیت تولید کرد و نباید با پول پراید ، مثلاً انتظار کیفیتی مانند زانتیا را داشت.این هم سخن درستی است اما درست تر از آن این است: یا باید خودروی با کیفیت و ایمن تولید کرد ولو این که قیمتش بالا باشد و یا نباید تولید کرد.کسی که پراید می خرد ، نباید به این خاطر که پولش به خودروهای گران تر نرسیده ، با یک تصادف معمولی کشته یا قطع نخاع شود.
مدیرعامل ارجمند!
بسیار بهتر از من و امثال من می دانید که پراید ، خودرویی است متعلق به دهه 80 و 90 قرن گذشته میلادی. برای شرکتی به عظمت سایپا شایسته نیست که خودروی از رده خارج شده کره ای ها را در چهاردهمین سال از هزاره سوم تولید کند ، نه فقط برای سایپا که برای هیچ شرکتی حتی کوچک و متوسط هم تولید محصولات قدیمی و خارج از رده دیگران ، افتخارآمیز نیست.در شأن ملت بزرگ ایران هم نیست که خودرویی را به عنوان "نو" و "صفرکیلومتر" بخرند و با ذوق و شوق ، پلاستیک های روی صندلی هایش را بکنند، در حالی که آنچه آنان امروز می خرند را سال ها قبل کره ای ها سوار شده ، کهنه کرده و دور ریخته اند و بعد از آن که از رده خارج کرده اند ، خط تولیدش را به ایران فروخته اند.خرید دور ریزهای ملت های دیگر ، در شأن ملت ایران نیست.
اعضای محترم هیأت مدیره!
سایپا به مدیریت شما و توانمندی های فنی اش و با همت دائمی کارگرانش ، می تواند خودروهایی به مراتب بهتر و آبرومندانه تر بسازد و با افتخار به مردم ایران تقدیم کند و سود سرشار هم ببرد.توقف تولید "خودرویی که تاریخ مصرفش گذشته و مردم ایران را می کشد" ، اقدامی بزرگ ، انسانی و مدبرانه است که هر چند در کوتاه مدت ، سایپا را از "گاو شیرده" اش محروم می کند ، اما به نفع خود سایپا هم هست چه آن که به دو دهه "تکرار یک محصول کهنه شده" پایان می دهد و به سایپا اجازه می دهد از ظرفیت آزاد شده اش برای ارتقا و تعالی هر چه بیشتر محصولات و برندش بهره گیرد.
مدیرعامل محترم و اعضای ارجمند هیأت مدیره!
برای رضای خدا ، خشنودی مردم و رهایی سایپا از تکرار پراید ، برنامه جایگزینی خط تولید پراید را - هر چند 20 سال بعد از کره ای ها - در دستور کار قرار دهید.یقین بدانید اگر به خاطر تصمیم امروز شما ، تنها یک نفر کمتر کشته شود ، برای دنیا و آخرت تان کافی است.برای شما و یکایک پرسنل شریف آن مجموعه ، بهترین ها را آرزو می کنم.
جعفر محمدی