در جریان سفر رئیس جمهور اتریش و هیئت همراه به ایران، وی مذاکرات نفتی میان ایران و اتریش صورت گرفت که یکی از این مذاکرات نفتی توافق تحقیق، توسعه و مطالعه بر میدان نفتی گچساران میان دانشگاه صنعت نفت و دانشگاه مونتان اتریش است؛ که براساس قرارداد امضا شده قرار است، ضریب بازیافت این میدان نفتی افزایش یابد.
میدان نفتی گچساران در فاصله 220 کیلومتری جنوب شرقی اهواز و در منطقه نفت خیز گچساران واقع شده است، منطقه نفتخیز گچساران در سالهای 1302 و 1303 هجری شمسی مورد مطالعه قرار گرفت. در سال 1310 عملیات حفاری برای چندمین بار آغاز شد و پس از حفر چاه‌های بسیار در لایه آسماری، سرانجام استخراج نفت از مخزن گچساران در سال 1318 هجری شمسی از چاه شماره 13 به بهره‌برداری رسید.
اولین چاه بنگستانی تولیدی، چاه شماره 36 بوده است که بهره‌برداری از آن از سال 1340 آغاز شد. تاریخچه بهره‌برداری از این مخزن نشان می‌دهد که به جز یک دوره کوتاه بین سالهای 1330 تا 1332، تولید از مخزن گچساران همواره ادامه داشته و میزان تولید نیز همیشه سیر صعودی داشته است، طوری که در سال 1353 به حداکثر میزان خود یعنی بالغ بر 940 هزار بشکه در روز رسیده است.
مطالعات میزان بهره‌دهی چاهها نشان می‌دهد که شاخص بهره‌دهی از 2 تا بیش از 500 پام (بشکه در روز) متغیر می‌باشد که این اختلاف زیاد بین شاخص بهره‌دهی چاهها، بیانگر تاثیر شدید سیستم شکافدار و تراکم شکاف‌ها و در نهایت برخورد دهانه چاه با شکاف‌ها می‌باشد.
شرکت بهره‌برداری نفت وگاز گچساران روزانه بطور متوسط 750 هزار بشکه نفت از 12 مخزن تولید می‌نماید. این میادین عبارتند از گچساران، بی‌بی حکیمه، بینک، پازنان، رگ‌سفید، نرگسی، سیاه مکان، گلخاری، چلینگر، گرنگان، خویز و رودک، عمده تولید این شرکت از مخزن گچساران صورت می‌گیرد که به روزانه حدود 480 هزار بشکه می رسد.