بعد از هر زلزلهای برخی در شبکههای اجتماعی آن را به آزمایش هستهای مرتبط میکنند؛ مثل زلزلۀ پنجشنبه شب. اما از نظر علمی چنین چیزی چقدر امکانپذیر است؟
زلزلههای طبیعی معمولا در عمق چند کیلومتری زمین رخ میدهند؛ مثلا زلزلۀ دیشب در زوارۀ اصفهان، در عمق ۱۰ کیلومتری رخ داد. انفجار هستهای اما سطحی یا نهایتا در عمق چندصدمتری زمین است؛ بیشترین عمقی که تاکنون در یک آزمایش هستهای ثبت شده، مربوط به کرۀ شمالی و در عمق نهایتا یک کیلومتری زمین بوده است.
نشانۀ دیگر الگوی امواج لرزهای است. شکل منحنی زلزلۀ طبیعی شناختهشده است اما انفجار هستهای امواج فشاری با الگویی غیرطبیعی ایجاد میکند که خیلی سریع افت میکند.
از طرفی میزان و گسترۀ لرزش در این دو متفاوت است؛ زلزله انرژی را در چندین استان پخش میکند اما انفجار هستهای، محدودهای بسیار کوچک را تحتتأثیر قرار میدهد، ولی با شدت غیرعادی.
پیش از هر چیز باید یادمان باشد ایران در یکی از لرزهخیزترین نقاط جهان قرار دارد و مناطق مرکزی ایران، مانند اصفهان و زواره نیز از لرزهخیزی مصون نیستند؛ چرا که گسلهای فعالی همچون نایین، اردستان و قم–زرند در آن نواحی حضور دارند.