3 کشور اروپایی در صورت عدم توافق بازدارنده تا 5 مهر قصد دارند سازوکار موسوم به اسنپ‌بک را برای بازگشت تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران فعال کنند.
از نگاه تحلیلگران، با توجه به اینکه تقریباً همه ابزارهای تحریمی آمریکا پیش‌تر اعمال شده، اثر اقتصادی مستقیم بازگشت تحریم‌های سازمان ملل محدود است، اما پیامدهای روانی و سیاسی آن در روابط بین‌الملل می‌تواند بازارها را تحت فشار قرار دهد.
چالش اصلی در این میان، این است که حتی اگر روسیه و چین از نظر سیاسی از ایران حمایت کنند، شرکت‌های بزرگ این کشورها به دلیل ترس از تحریم‌های ثانویه آمریکا ممکن است تعامل با ایران را کاهش دهند.
در بدترین سناریو، کاهش صادرات نفت، مسدود شدن مسیرهای مالی و از کار افتادن کامل شبکه بانکی رسمی دور از انتظار نیست.
راهبرد منطقی برای ایران ترکیبی از دیپلماسی فعال برای جلوگیری از فعال‌سازی و آماده‌سازی اقتصاد داخلی از طریق تنوع شرکا، کاهش وابستگی و تقویت تاب‌آوری است.
بنابراین، اسنپ‌بک نه یک تهدید بی‌اثر و نه یک کابوسی مطلق است بلکه اقدامی سیاسی است که تأثیر آن به تعاملات قدرت‌های جهانی، ظرفیت داخلی و کیفیت دیپلماسی ایران بستگی دارد.