بررسی آمار ابزارهای مختلف پس از جنگ تحمیلی 12 روزه نشان می‌دهد که در این بازه زمانی، حدود 51 همت پول حقیقی از بورس خارج شده است.
برخلاف سهام، دارایی‌های امن و کم‌ریسک مانند صندوق‌های درآمد ثابت و صندوق‌های طلا با استقبال حقیقی‌ها مواجه شده‌اند و در دوران پساجنگ، حدود ۲۷همت پول حقیقی به صندوق‌های درآمد ثابت تزریق شده و ۲۱همت نیز وارد صندوق‌های طلا شده است.
این موضوع گویای این نکته است که فعالان بازارهای مالی در ایران در ماه‌های پس از جنگ، به دلایل مختلفی از دارایی‌های پرریسک مانند سهام به دارایی‌های امن مهاجرت کرده‌اند. دلیل انتقال پول به صندوق‌های درآمد ثابت و صندوق‌های طلا از سوی برخی از سرمایه‌گذاران، نگرانی‌هایی بوده که پیرامون وضعیت ریسک‌های موجود وجود داشته است.
سهام، یک دارایی ریسکی است و وقتی موقعیتی مثل جنگ و کشمکش نظامی پدید می‌آید؛ مشخص نیست که چه سرنوشتی در انتظار خط تولید یک شرکت است. از سوی دیگر، جنگ می‌تواند بر راندمان فروش یک شرکت نیز اثر منفی داشته باشد و شرکت را با مسائلی نظیر کمبود نیروی انسانی، توقف موقت تولید و کاهش فروش و درآمد همراه سازد.
طبیعتا در چنین شرایطی، عقل سلیم حکم می‌کند که سرمایه‌گذار از دارایی ریسکی مانند سهام دوری گزیند. در تئوری‌های مالی، مفهومی تحت عنوان انسان اقتصادی (عقلایی) وجود دارد.
بنابراین وقتی ریسکی مثل کشمکش نظامی در آسمان یک بازار پدیدار شد؛ طبیعتا اصل رعایت حداقل ریسک،سرمایه‌گذار را به خروج از بازار سهام رهنمون می‌سازد. البته فارغ از این که سرمایه‌گذار در چنین شرایطی چه تصمیمی می‌گیرد؛ اصل دیگری در علم مالی بر این نکته تاکید دارد که در دل ریسک پتانسیل رشد وجود دارد.