در صورت ادامه روند خروج مهاجران افغان، احتمال دارد که در برخی مناطق خاص، نرخ اجاره آپارتمان همچنان با نوسان همراه باشد. با این حال، به دلیل حاشیه‌نشینی افغانستانی‌ها، در کلانشهرها خبری از کاهش نرخ نیست. از سوی دیگر کارگران افغان با دستمزد‌های پایین‌تر، ستون اصلی نیروی کار ارزان قیمت در پروژه‌های ساختمانی به شمار می‌روند. جایگزینی این نیرو‌ها با کارگران ایرانی که حقوق و مزایای بیشتری طلب می‌کنند، هزینه‌های ساخت و ساز را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد.
پس از توقف جنگ میان ایران و اسرائیل، اخراج اتباع افغانستانی شدت گرفته است. در این میان ادعا‌هایی مبنی بر اینکه برخی مناطق مهاجرنشین تهران مانند شوش، مولوی و شهرری شاهد کاهش ۱۰ تا ۱۵ درصدی قیمت مسکن بوده‌اند، مطرح شده است. این کاهش عمدتا در بازار خانه‌های کلنگی و اجاره‌ای گزارش و دلیل آن افزایش تعداد واحد‌های خالی پس از خروج افغان‌ها ذکر شده است.
همچنین هشدار داده شده که اگر این روند ادامه یابد، رکود قیمتی ممکن است به سایر مناطق تهران نیز گسترش یابد. طبق گزارش یونیسف، تنها در خرداد ماه امسال بیش از ۲۵۶ هزار نفر از ایران به افغانستان بازگشتند. همچنین نهاد مهاجرتی سازمان ملل روز دوشنبه ۳۰ ژوئن (۹ تیر ۱۴۰۴) اعلام کرد که از ابتدای ماه جاری میلادی بیش از ۲۳۰ هزار افغان ایران را ترک کردند. این موج خروج در حالی رخ داده که ایران برای بازگشت «اتباع فاقد مدرک افغان» مهلت تعیین کرده و بیشتر آنها اخراج شدند.
به گزارش اقتصاد ۲۴، آوند عزیزآقا، سخنگوی سازمان بین‌المللی مهاجرت به خبرگزاری فرانسه گفت: «از اول تا ۲۸ ژوئن (۱۱ خرداد تا هفتم تیر)، ۲۳۳ هزار و ۹۴۱ نفر از ایران به افغانستان بازگشتند که نزدیک به ۱۳۲ هزار نفر از آنها فقط در یک هفته اخیر بوده است.» او همچنین افزود که «از ژانویه تاکنون (۱۲ دی ۱۴۰۳)، بالغ بر ۶۹۱ هزار نفر بازگشته‌اند که ۷۰ درصد آنها به‌صورت اجباری به افغانستان بازگردانده شده‌اند.» بنابر گزارش روزنامه دنیای اقتصاد در آبان ماه سال گذشته، بیشتر مهاجران افغانستانی در مناطق ۱۲ تا ۲۰ تهران سکونت دارند.
این مناطق عمدتا دارای بافت فرسوده، خانه‌های کلنگی و اجاره‌نشین‌های پایین‌درآمد هستند که همواره محل تمرکز جمعیت‌های مهاجر، کارگری و آسیب‌پذیر بوده‌اند. این گروه از جمعیت اجاره‌نشین پایتخت، به دلایل متعددی خانه‌های کلنگی این مناطق را به‌جای آپارتمان برگزیده‌اند؛ از جمله آنکه این خانه‌ها عمدتا پلاک‌های ریزدانه در بافت فرسوده شهر هستند و شهروندان ایرانی به دلیل ایرادات حاکم بر این خانه‌ها تمایل چندانی به زندگی در آن ندارند و حتی قیمت پایین باعث نمی‌شود تا به سراغ اجاره این املاک بروند. درواقع شهروندان ایرانی اجاره آپارتمان مجهز در حومه شهر را به اجاره خانه‌های کلنگی ترجیح می‌دهند. در این شرایط مالکان خانه‌های قدیمی در بافت فرسوده شهر تهران نیز از حضور اتباع خارجی استقبال می‌کنند.