سیاری سوال می کنند مگر ونزوئلا یک کشور نفتی نیست پس چرا به فرآورده های نفتی ما نیاز دارد؟
پاسخ اینجاست که بنزین تولید شده توسط ونزوئلا بدلیل از کار افتادن بیشتر واحدهای آلکیلاسیون، دارای اکتان پایینی می باشد و شرکت های نفتی بدلیل تحریم های آمریکا از ارائه خدمات و فرآورده های نفتی به صنعت نفت ونزوئلا خودداری میکنند و عملا پالایشگاه های نفت در ونزوئلا از کار افتاده اند. هرچند که ونزوئلا بعنوان یک کشور صادر کنند نفت محسوب میشود اما در گذشته بیشتر مواد مورد نیاز برای فرآوردی نفت خام ونزوئلا توسط شرکت های آمریکایی تامین میشد…
جالب است بدانید در حال حاضر بدلیل تحریم های سنگین نفتی و مالی آمریکا که باعث قطع دسترسی ونزوئلا به بازار نفت آمریکا و حتی سیستم مالی آمریکا شده است؛ اکنون بعلت از کار افتادن پالایشگاه ها فقط حدود ۱۰٪ درصد از ظرفیت ۱.۳ میلیون بشکه در روز ونزوئلا مورد بهره برداری قرار میگیرد.
اما صادرات فرآورده های نفتی ایران و آلکیلات به ونزوئلا و همچنین تجهیزات کاتالیزورهایی که اخیرا به ونزوئلا صادر شد به این کشور کمک خواهد کرد تا پالایشگاه های خود را با توان بیشتری راه اندازی کند و با بالا بردن اکتان، کیفیت سوخت تولیدی خود را افزایش دهد و همچنین محموله سنگین بنزین ارسالی به ونزوئلا نیز تا مدت مناسبی نیازهای این کشور را برطرف خواهد کرد.
در خصوص تحریم های مالی نیز باید بدانید که آمریکا تمام حساب های مالی ونزوئلا را بلوکه کرده و بر خلاف قوانین بین المللی کنترل حساب های بانک ونزوئلا در آمریکا را در اختیار رئیس جمهور خوان گایدو قرار داده است. از طرف دیگر بانک های اروپایی نیز از آنجا که همواره دنباله رو سیاست های آمریکا هستند از سیاست آمریکا تبعیت کرده و تراکنش های مالی ونزوئلا را بلوکه کرده اند.
بنابراین با توجه به عدم دسترسی ونزوئلا به حساب های خود، سوئیفت و یا هرگونه سیستم پرداخت مالی دیگر، این کشور نمی تواند در هیچ زمینه ای اقدام به خرید کند و حتی اگر چنین کاری هم انجام شود، آمریکا تراکنش ها را در اختیار خوان گایدو قرار خواهد داد!
از این رو تنها کشوری که می تواند به ونزوئلا کمک کند و خود نیز تحت تحریم است، کشور ایران است. زیرا در چنین معامله ای نیاز به تراکنش مالی بین دو کشور وجود ندارد و عملا تحریم های آمریکا هیچ تاثیری بروی این عملیات ندارد.