سال ها از ورود خودروهای کره ای به کشورمان می گذرد، اما هنوز هم هستند افرادی که به کارایی و دوام این خودروها شک دارند،اما گذشت زمان، بهترین روشنگر صحت و سقم این اتهام بوده است،حالا که بسیاری از کره ای های اولیه به خودروهای کارکرده مبدل شده اند، به خوبی می توان میزان دوام و کارایی آن ها را در بلند مدت سنجید،نسل نخست هیوندای توسان، یکی از اولین کراس اوور های بازار ایران بود، خودرویی که در زمره نخستین تجربه های هیوندای در کلاس CROSS OVER به حساب می آید و در بازارهای جهانی نیز به عنوان محصولی بسیار ارزان قیمت (کمتر از 20 هزار دلار) عرضه می شد.در ادامه تجربه نگهداری از این کره ای ارزان قیمت را، پس از گذشت شش سال و طی 127 هزار کیلومتر در جاده های ناهموار کشورمان با شما به اشتراک می گذاریم.
توسان در یک نگاه
هیوندای توسان نسل اول، همان کیا اسپورتیج نسل دوم است که در حد فاصل سال های 2004 تا 2009 به بازار های جهانی عرضه می شد، پلت فرم مشترک با هیوندای النترا، اشتراک فنی با میتسوبیشی و تجربه بدست آمده از نسل اول کیا اسپورتیج، از عواملی هستند که توسان را به خودروی ساده ، نه چندان زیبا و ارزان قیمت مبدل کرده اند.جالب آنکه در سال 2009 دو قلو توسان / اسپورتیج، به عنوان دومین خودرو ارزان قیمت بازار آمریکا رده بندی می شد و از سوی دیگر در گزارش سالانه مجله CONSUMER REPORTS نیز در میان با دوام ترین خودروهای بازار آمریکا جای می گرفت.
طراحی
توسان را نمی توان خودروی زیبایی دانست، طراحی هوشمندانه و متقارن در هر زاویه ای به چشم می خورد، اما ترکیب چراغ های بزرگ و برجسته جلو و جلوپنجره کوچک و کم عرض به چهره خودرو آسیب جبران ناپذیری زده است.البته شرایط برای کیا اسپورتیج اندکی بهتر است، در نمای جانبی نیز پنل های محافظ پلاستیکی که گلگیرهای جلو و عقب و قسمت پایینی درب ها را در بر می گیرند بد جوری توی ذوق می زند.البته باید گفت که همین صفحات محافظ در عمل بسیار مفید هستند و از آسیب رسیدن به بدنه فلزی خودرو در تصادفات جزئی حد زیادی جلوگیری به عمل می آورند.
نمای عقب طراحی خوب و متناسبی دارد که تنها ایراد وارد به آن،نبود خشونت خاص خودروهای SUV و آفرود است، در واقع طراحی ظاهری توسان به خوبی می تواند معرف توانایی های فنی خودرو در گذر از مسیرهای ناهموار باشد و تاکید هیوندای بر شهری بودن خودرو را به رخ بکشد.
فضای داخلی
جالب است که برخی خطوط بدنه توسان، همچون خط های V شکل درب موتور، به درون خودرو نیز راه یافته اند و ادامه آن ها را می توان بر روی داشبورد دید.پنل میانی کمی به سمت راننده زاویه دارد که به بهبود ارگونومی کمک می کند،تسلط به محیط پیرامون و میدان دید نیز در حد بهترین هاست، اما مهمترین نکته آزار دهنده شاید، پلاستیک فوق العاده خشک فرمان و داشبورد باشد که با رنگ طوسی خود، ناخواسته هر فردی را به یاد خودروی ارزان قیمتی همچون پراید می اندازد.
البته پس از گذشت قریب به 130 هزار کیلومتر باید گفت که کیفیت مونتاژ قطعات بسیار خوب است و میزان سر و صدای قطعات داخلی در حد قابل قبولی ارزیابی می شود.صندلی های جلو مشخصات خوبی دارند و به گرمکن نیز مجهزند، اما صندلی ردیف پشتی از گونه بسیار ساده و نیمکتی شکل است و نمی توان آن را راحت یا در برگیرنده توصیف کرد.در سرتاسر کابین فضاهای مختلفی برای جای دادن اشیاء تعبیه شده و همینطور صندلی های ردیف پشتی و شاگرد نیز قابلیت خوابانیدن دارند تا حمل اشیاء بزرگ نیز به راحتی امکان پذیر باشد.باید گفت که مهندسان هیوندای به جزییات نیز توجه فراوانی داشته اند و توسان از آنچه که بنظر می رسد کاربردی تر ظاهر می شود، برای مثال کانال های مربوط به بخار زدایی شیشه ها، در مورد شیشه های جانبی نیز کارایی دارند، تا بخار مانع اشراف راننده بر روی آینه های جانبی نشود.فضای کاری راننده کاملا حرفه ای و ارگونومیک طراحی شده و دسترسی آسانی به تمام ادوات کابین وجود دارد.
عملکرد و مشخصات فنی
توسان با یک پیشرانه V6 2.7 لیتری به کشورمان راه یافته است در مدل های دیگری نظیر نسل دوم کیا اپتیما نیز به کار گرفته می شده است.این پیشرانه توانایی تولید 173 اسب بخار قدرت را در 6000 RPM و 241 نیوتن متر گشتاور را در 4000 دور بر دقیقه دارد.گیربکس چهار سرعته خودکار در شرایط رانندگی معمولی این نیرو را به چرخ های جلو می رساند، اما درگیر کردن دیفرانسیل عقب نیز با فشردن کلید 4WD امکان پذیر می شود که تا سرعت 45 کیلومتر بر ساعت می تواند به یاری چرخ های جلو بیاید، در شرایط سخت،امکان بهره گیری از قفل دیفرانسیل نیز برای توسان در نظر گرفته شده است تا گذر از مسیرهای پر شیب خارج جاده ای ممکن شود.تعلیق برای چرخ های جلو از نوع مک فرسون و برای محور عقب نیز به صورت چند اتصالی در نظر گرفته شده است و فاصله کف خودرو از سطح مسیر نیز مناسب است، از این رو باید گفت که توسان از نظر قابلیت های آفرود یک سرو گردن از سایر کراس اوور های هم قیمت موجود در بازار برتر عمل می کند و به خصوص نسبت به خودروهای چینی تک دیفرانسیل مزیت های چشمگیری دارد، در واقع توسان را می توان از نظر کلاس بندی آفرود با سوزوکی گرند ویتارا یا تویوتا RAV4 مقایسه کرد.
رانندگی
در آغاز حرکت به سرعت می توان دریافت که قدرت 175 اسبی پیشرانه برای حرکت بخشیدن به وزن 1.6 تنی توسان کافیست و می توانید انتظار شتاب گیری قابل قبولی را داشته باشید.به لطف گشتاور نسبتا بالا، کشش خودرو در مواجه با مسیرهای پر شیب نیز مناسب به نظر می رسد و گیربکس نیز علیرغم تکنولوژی قدیمی خود، در بسیاری شرایط عملکردی سریع و قابل قبول را از خود به نماش می گذارد، آنچنان که در هنگام شتاب گیری های ناگهانی می توانید انتظار دو معکوس همزمان را نیز داشته باشید، اما با این وجود، مصرف سوخت به خصوص در سیکل درون شهری زیاد به نظر می رسد که در رانندگی پرشتاب تا مرز 14 لیتر نیز افزایش می یابد.در شرایط بزرگراهی وضعیت بهتر است و می توان انتظار مصرفی در حدود 9 لیتر در صد کیلومتر را داشت که با توجه به مشخصات پیشرانه و وزن خودرو، رقم بدی نیست.
صدای پیشرانه در حد قابل قبولی به کابین راه می یابد، آنچنان که می توانید در حالت تیپ ترونیک، دنده ها را بر اساس صدای موتور تعویض کنید،اما در سرعت های بالا،صدای برخورد هوا به بدنه خودرو به شکل چشمگیری افزایش می یابد، بنابراین در مجموع باید گفت که توسان خودرو چندان کم صدایی نیست، فنربندی همچون بسیاری دیگر از خودروهای به اصطلاح شاسی بلند، اندکی محکم و خشن طراحی شده است تا از حرکات گهواره ای در پیچ ها کاسته شود، این مسئله به قیمت از دست رفتن نسبی راحتی تمام شده و باید در گذر از سرعت گیرهای پلاستیکی ، انتظار شنیده شدن صدای ضربه و کوبش نسبی را داشته باشید، این مسئله به خصوص برای سرنشینان عقب که بر روی صندلی های نیمکتی نشسته اند، آزار دهنده به نظر می رسد، البته بیشتر از ضربه و کوبش، راه یافتن صدا به درون کابین است که احساس آسیب رسیدن به خودرو را به راننده القاء می کند.با این وجود جالب است که فنربندی توسان استحکام قابل توجهی دارد، آنچنان که پس از گذشت 127 هزار کیلومتر هنوز هم نیازی به تعمیرات جلو بندی احساس نمی شود.
اگر قصد سریع راندن با توسان را داشته باشید، هندلینگ آن را در گذر از پیچ ها کمی ترسناک خواهید یافت، البته سامانه ESP به خوبی امنیت را تامین می کند، اما در صورت خاموش کردن این سامانه، تند پیچیدن با توسان به راستی دل و جرات ویژه ای می خواهد.البته در چنین شرایطی نیز وزن زیاد بر روی محور جلو، خودرو را به کم فرمانی متمایل می کند، و این کم فرمانی نخستین نشانه از خطرناک شدن شرایط است.با این اوصاف بهتر است از رانندگی خشن و مانورهای ناگهانی با توسان پرهیز کنید.کروز کنترل قابل تنظیم یکی دیگر از آپشن های بسیار مفید برای مسافرت است که همچون مجموعه تهویه مطبوع اتوماتیک در توسان های موجود در کشور به شکل استاندارد وجود دارد.همچنین سانروف شیشه ای نیز شاید در برخی شرایط مفید و لذت بخش ظاهر شود، در عوض سیستم صوتی نیز در حد متوسطی ظاهر می شود و چندان مناسب حالِ موسیقی دوستان دو آتیشه نیست.
ایمنی
ترمزهای چهار چرخ دیسک به همراه ABS و ESP توانمندی بالایی در راستای توقف سریع و ایمن خودرو نشان می دهند.ایمنی غیر فعال خودرو نیز با وجود هفت کیسه هوا رضایت بخش است، چهار ستاره ایمنی از موسسات آزمایش تصادف اروپایی نشانگر همین موضوع است، تنها نکته قابل تامل در این خصوص، استحکام پایین ستون ها در هنگام واژگونیست که نتوانسته نمره قبولی آزمون خاص و سخت گیرانه سازمان IIHS را کسب کند.
نقاط ضعف
با اولین نگاه دقیق به محل نصب پیشرانه ، در خواهید یافت که موتور V6 بر روی بدنه توسان نسل دوم، از نظر دسترسی به بخش های مختلف ،بی شک یکی از سخت ترین های دنیاست، آنچنان که برای تعویض شمع های سه سیلندری که در سمت فایروال قرار گرفته اند، باید بسیاری از قسمت های فوقانی پیشرانه باز شود، تعویض روغن نیز ماجرایی مشابه است ، نه تنها تعویض فیلتر بلکه حتی ریختن روغن به درون موتور نیز به سختی انجام می شود.همین مسائل باعث می شود که بسیاری تعمیرکاران، تمایل چندانی به انجام سرویس های توسان نداشته باشند و حتی بسیاری مالکین نیز تعویض پر هزینه شمع را به تعویق اندازند.
جدای این مسئله، می توان پیشرانه وی 6 2.7 لیتری را نمونه ای کم دردسر و سازگار با بنزین معمولی دانست،ویژگی ای که به کل خودرو نیز قابل تعمیم است، آنچنان که در طول 127 هزار کیلومتر ،توسان به غیر از یک بار سوختن پمپ بنزین (در اثر تعویض دیر هنگام فیلتر بنزین) خرج اضافه دیگری را بر روی دست مالک نگذاشته است، از مشکلات جزئی توسان نیز باید به طراحی نه چندان خوب خارجی، مواد ارزان قیمت داخل کابین،تکنولوژی قدیمی گیربکس و سرو صدای برخواسته از فنربندی اشاره کرد.
شرایط بازار
این روز ها خرید نمونه های دست دوم و سالم توسان با کارکرد نسبتا پایین با رقمی بین 75 الی 100 میلیون تومان امکان پذیر است، رقمی که توسان / اسپرتیج نسل قبل را مستقیم رو در روی چینی های جدید و البته رنو داستر قرار می دهد.توسان امتحان خود را در شرایط کشورمان پس داده، از شبکه خدمات پس از فروش قابل قبولی برخوردار است و می تواند به عنوان یک خودرو کراس اوور با قابلیت های آفرود مناسب، برتر از بسیاری رقبا در بازار داخلی ظاهر شود، بنابراین اگر به یک خودرو دو دیفرانسیل با دوام مطلوب نیاز دارید و از سوی دیگر بودجه خرید خودروهایی چون میتسوبیشی ASX ، تویوتا RAV4 و رنو کولئوس را هم ندارید، می توانید بر روی توسان و اسپرتیج های قدیمی حساب کنید.
مشخصات فنی هیوندای توسان نسل دوم (2004-2009)
