رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی گفت: افراد تکدی‌گر در تهران که اکثرا هم به صورت باندی فعالیت می‌کنند، روزانه 4 میلیون درآمد دارند و منابع رسمی و آماری کشور نیز این رقم را تایید کرده‌اند.
سلمان خدادادی در گفت‌وگو با ایلنا، در خصوص درآمدهای نجومی برخی گداها در شهر تهران گفت: تکدی‌گری در شهرهایی مثل تهران عللی فرهنگی دارد. در واقع ما نتوانستیم برای مردم جا بیندازیم که پول خود را به کسانی می‌دهید که نیازمند نیستند و در باندها عضویت دارند.
وی افزود: آگاهی و عدم آگاهی مردم از تریبون های مختلف شروع می شود، به طوری که در مراسم ها مدام مردم را راهنمایی های غلط می‌کنند و می‌گویند دست کسی که به سمت تان دراز می‌شود خالی نگذارید، دراین صورت حاکمیت هرچه تلاش کند با تکدی گری مبارزه کند، بی‌فایده است.
رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، تاکید کرد: هیچ فردی نمی‌تواند بگوید تکدی گری برای حکومت خوب است، همه باید به این باور برسند تکدی‌گری چهره حاکمیت را منفور نشان می دهد. فرهنگ عدم کمک به این افراد باید در این جامعه به وجود بیاید.
وی خاطرنشان کرد: افراد تکدی‌گر که اکثرا هم به صورت باندی فعالیت می‌کنند، روزانه چهار میلیون درآمد دارند. چه کسی حاضر می شود، چهار میلیون را رها کند و به درآمد ماهانه یک میلیون قانع شود؟
خدادادی با تاکید براینکه آمار درآمد روزی چهار میلیون تکدی‌گران در تهران را منابع رسمی و آماری کشور تایید کرده‌اند، اظهار داشت: این افراد شبکه‌ای فعالیت می‌کنند و برای فروپاشی شبکه‌ها هم بعد از فرهنگسازی نیاز به مقابله است تا نیازمندان واقعی تحت پوشش قرار بگیرند.
نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: اراده‌ای برای مقابله با باندهای تکدی‌گری درکشور وجود ندارد. در واقع افراد در نهادهای مختلفی که در این خصوص وظیفه دارند، اقدامی برای متلاشی کردن این باندها انجام نمی‌دهند.
وی افزود: من درآمد چهار میلیون تومانی افراد از این راه و از طریق باندها را قویا تائید می‌کنم. به عنوان مثال در تبریز دو چیز وجود ندارد، تکدی گر و معتاد متجاهر به طوری که اگر یک معتاد پیدا شود، برای تحویل گرفتن او به اشخاص بیست هزارتومان پول می‌دهند، اما تعداد آن بسیار کم است.
خدادادی با تاکید بر اینکه نهادهای ذیربط در رابطه با از بین بردن باندهای تکدی‌گری باید تلاش کنند، گفت: بیش از ده بار در کمیسیون در این خصوص جلسه تشکیل داده‌ام و افراد را موظف به حل این مشکل کرده‌ام، اما در نهایت هیچ کس به این موضوع رسیدگی نکرده است.