عده‌ای از مالکان مقصر اصلی بالا بودن نرخ‌های اجاره را شهرداری و هزینه ساخت و مقایسه آن با سوددهی بانک‌ها عنوان می‌کنند.
برای مثال یکی از موجران در این باره اظهار کرده است: وقتی شهرداری برای صدور مجوز ساخت، میلیون‌ها تومان هزینه دریافت می‌کند بر این اساس مالکان هم از طریق دیگری (فروش واحدها) پرداخت چنین هزینه‌هایی را جبران می‌کنند.
از طرف دیگر موجر دیگری با ذکر مثال تاکید کرده است: وقتی مالکی واحد 80 متری خود را برای رهن به بازار اجاره عرضه کرده است و متری 750 هزار تومان برای مبلغ رهن (60 میلیون تومان رهن) در نظر گرفته باشد در برابر هزینه‌ای که برای ساخت آن واحد هزینه کرده به نظر می‌رسد نرخ منصفانه‌ای را محاسبه کرده است. وی در ادامه خاطر نشان کرده است: حالا اگر این مبلغ رهن را در بانک سرمایه‌گذاری کند از 20 درصد سود بهره‌مند می‌شود، پس اجاره بهای واحدش باید این مقدار سود را تامین کند.
علاوه براین عده‌ای از مالکان معتقد هستند که برخی از مستاجرانی که در بازار اجاره مسکن مدام از گرانی و بالا بودن غیرمنصفانه نرخ‌های اجاره گله دارند متقاضیانی هستند که از شهرهای دیگر به تهران مهاجرت کرده‌اند و دخل و خرج زندگی در تهران برابر با هزینه‌های زندگی در شهرشان نیست و به همین خاطر از وضعیت بازار اجاره مسکن دلخور هستند.به همین دلیل مالکان براین باورند که اگر این مستاجرها به شهر خود بازگردند با گرانی اجاره‌بها مواجه نیستند و نرخ‌های اجاره در بازار مسکن هم با این همه متقاضی دچار التهاب نمی‌شود و اجاره‌بها برای تهرانی‌ها هم منصفانه‌تر خواهد شد.
مستاجری بر اساس گفته موجرش، بخشی از گرانی در بازار اجاره را بنگاهداران معرفی و اعلام کرد: یک مشکل اساسی املاکی‌ها هستند که برای سود بیشتر از حق کمیسیون، مالکان را تشویق به افزایش اجاره بها می‌کنند. برای مثال: سال پیش صاحبخانه من یکباره نرخ اجاره را افزایش چشمگیری داد و بنده هم تصمیم به جابه‌جایی گرفتم بعد از مدتی صاحبخانه نتوانست مستاجری را با مبلغ اجاره پیشنهادی پیدا کند و ناچار شد با بنده بر سر اجاره بها به توافق برسد. بعد مشخص شد که بنگاهدار به او پیشنهاد داده بوده شما اگر مستاجر خود را جواب کنی، بنده مستاجری با توافق پرداخت اجاره بهای بهتر پیدا خواهم کرد! در صورتی که وعده‌اش عملی نشد.
