جزئیات نحوه یافتن کار از کاریابی ها + جدول هزینه ها

چیزی نمانده تا 30 سالش کامل شود. فوق لیسانسش را گرفته و سربازی هم رفته است اما کار پیدا نمی کند. البته درآمد حداقلی از طریق تدریس خصوصی و آموزش نرم افزار دارد اما کفاف برنامه های آینده اش را نمی دهد. رزومه خود را به جا های مختلفی فرستاده است و به بسیاری از آشنایان سپرده که اگر جایی استخدامی بود ما را یادت باشد؛ از شهرداری تا شرکت های خصوصی و مراکز آموزشی. استخدام های دولتی را هم با دقت پیگیری می کند اما همیشه یک جای کار لنگ می زند؛ یا شرایط کاری مناسب روحیات و تجربیات ما ندارد، یا حقوق کافی نمی دهد و یا تا می جنبیم یک نفر دیگر را استخدام می کنند و خلاص. می گوید که دیگر ناامید شده ام، هرکاری که لازم باشد کردم و به هرکسی که بگویی سپردم.طوری صحبت می کرد که انگار همه دنیا را گشته است. به او گفتم درست است که خیلی گشتی اما فرصت ها خیلی بیشتر از آن چیزی است که تو سراغ گرفته ای و اطرافیانت می شناسند. به نظرم به چند تا از این مراکز کاریابی سر بزن و ثبت نام کن. به هر حال آن ها بانک اطلاعاتی وسیع تری از فرصت های شغلی موجود دارند. گفت در موردشان شنیده ام اما می گویند که پول و چک و سفته می خواهند! معلوم هم نیست کاری برایت پیدا کنند. گفتم درست اما به نظرم ارزشش را دارد؛ پرداخت چندهزار تومان برای ثبت نام و یافتن یک شغل چندان زیاد نیست.



کاریابی ها چه می‌کنند؟

کار اصلی که کاریابی‌ها انجام می‌دهند، شبیه بنگاه املاک است؛ همانطور که یک بنگاه املاک، جویندگان و فروشندگان مسکن را به هم وصل می کند، کاریابی ها هم کارفرمایان را به کارجویان وصل می کنند. مزیتشان هم این است که به مرور صاحب یک بانک اطلاعاتی بزرگ از «فرصت های شغلی» و همچنین «ویژگی های جویندگان کار» می شوند. هر چه بانک اطلاعات گسترده تر باشد، جفت و جور کردن افراد با مشاغل مناسب راحت تر می شود. در این شرایط جویندگان کار، با مراجعه به کاریابی ها، آنجا ثبت نام می کنند. در حین ثبت نام، شما باید اطلاعات لازم مثل سابقه کاری، مدارک تحصیلی، علایق کاری، مدارک زبان و مهارت و... را ارائه نمایید تا بر اساس آن شغل های مناسب شما انتخاب و پیشنهاد شود. البته ثبت نام رایگان نیست.

ثبت نام در کاریابی چقدر خرج روی دستمان می گذارد؟

در ابتدای ثبت نام شما باید مبلغی را به عنوان حق الزحمه «ثبت نام و مشاوره» بپردازید که مقدار مصوب آن برای امسال 15 هزار تومان است. این مبلغ غیرقابل استرداد است و در صورت انصراف شما یا پیدا نشدن شغل به شما عودت داده نمی شود. البته طبق آیین نامه این مبلغ برای ثبت نام و مشاوره است و اگر در زمان ثبت نام مشاوره شغلی به شما ارائه نشود، باید نصف این مبلغ یعنی 7500 تومان از شما اخذ شود. بعد شما منتظر می مانید تا شغلی مناسب شما پیدا شود. اگر این اتفاق بیفتد کاریابی ها مبلغ دیگری هم از شما می گیرند به عنوان «حق الزحمه به کارگماری» مقدار مصوب این حق الزحمه نصف حداقل حقوق ماهانه قانون کار است. یعنی اگر همین امسال توسط یک کاریابی سر کار بروید باید حدود 400 هزار تومان به کاریابی بپردازید. البته معمولا در همان ابتدای شروع کار این مبلغ از شما اخذ نمی شود و فرصتی در نظر گرفته می شود (معمولا یک سال) تا مبلغ را پرداخت کنید. کاریابی ها برای ضمانت پرداخت این مبلغ، ضمانت هایی (در قالب سفته) از شما می گیرند. مبلغ سفته حداکثر دوبرابر رقم تعهد است که رقم آن ناچیز است. البته این رقم مشروط به آن است که حقوق دریافتی شما به اندازه حداقل مصوب در قانون کار باشد. اگر بیش از این مقدار (812 هزار تومان در سال 95) حقوق دریافت کنید باید 20 درصد از مبلغ مازاد دریافتی خود را نیز به کاریابی بپردازید.

حواستان به ریزه کاری های تبادلات مالی با کاریابی ها باشد

حساب و کتاب مالی شما با کاریابی ها جزئیاتی هم دارد که باید به آن توجه داشته باشید. یک نکته مهم این است که اگر قرارداد شما با کارفرما کمتر از یک سال باشد مقدار پرداختی به کاریابی به نسبت کاهش می یابد. مثلا فرض کنید که کاریابی کاری برای شما پیدا می کند که مناسب معیار های شما هم است اما کارفرما با شما یک قرارداد 6 ماهه امضا می کند. در این صورت مبلغ دریافتی کاریابی نصف می شود یعنی حدود 200 هزار تومان. البته اگر بعد از این 6 ماه قرارداد دوباره تمدید شود کاریابی مجاز خواهد بود مابقی مبلغ را درخواست کند. در حالت دیگر، چنانچه بعد از معرفی به کارفرما، شما از محل کار اخراج شوید و دلیل اخراج هم سهل انگاری یا قصور شما باشد و یا این که اصلا خودتان کار را ترک کنید باید همه حق الزحمه به کارگماری را پرداخت کنید.

چند نفر تا حالا از این طریق سر کار رفته اند؟

شاید سوال کنید که فرضا رفتیم و در این مراکز ثبت نام کردیم. چقدر احتمال دارد که کاری برای ما پیدا شود؟ تجربه سال های پیشین نشان می دهد که 20 تا 30 درصد ثبت نام کنندگان در کاریابی ها از این طریق مشغول به کار شده اند. مثلا در سال 93 نزدیک به 817 هزار نفر در این مراکز ثبت نام کردند. از سوی دیگر بیش از 425 هزار فرصت شغلی نیز در این مراکز ثبت شد. در واقع کارفرمایان برای تامین 425 هزار نیروی کار مورد نیاز خود به این مراکز درخواست دادند. مراکز کاریابی بعد از بررسی 426 هزار نفر را به فرصت های شغلی مناسب معرفی کردند که بعد از مراجعه کارجویان نهایتا بیش از 213 هزار نفر در این مراکز مشغول به کار شدند. در 7 ماهه ابتدایی امسال نیز از 350 هزار نفری که در این مراکز در جست وجوی کار بودند حدود 93 هزار نفر مشغول به کار شدند.



- روزنامه خراسان