هرگز فکر کرده‌اید که فرودگاه ها چطور هزینه احداث باندهای چندین میلیون دلاری را تأمین می‌کنند؟ در آمریکا معمولا مالکیت فرودگاه ها عمومی است.
به این معنا که فرودگاه ها بودجه مورد نیاز خود را هم از بخش عمومی و هم از بخش خصوصی دریافت می کنند، اما دولت فدرال مستقیما فرودگاه ها را اداره نمی کند و مدیریت آنها از سوی گروه هایی اعمال می شود که از زیرشاخه های دولت محلی و ایالتی هستند.
منابع تأمین بودجه و درآمد فرودگاه‌های آمریکا
1- فرودگاه های تحت پوشش برنامه ملی سامانه های یکپارچه فرودگاهی ایالات متحده آمریکا از برنامه توسعه فرودگاه ها کمک مالی دریافت می کنند.
2- فرودگاه ها بابت سیلاب سوخت، عوارض (مبلغ مشخصی در قبال هر گالن سوختی که به فروش می رسد) دریافت می کنند و در بسیاری از فرودگاه ها مهم نیست کمپانی فروشنده سوخت ضرر می کند، عوارض سیلاب سوخت الزامی است.
3- در بسیاری از فرودگاه های تجاری، خطوط هوایی برای استفاده از ترمینال ها، گیت ها، خدمات و تعداد مسافران عوارض می پردازند.
4- فرودگاه ها اغلب از طریق اجاره زمین های غیر پروازی از جمله فضا برای اتومبیل های اجاره ای و فضا های خرده فروشی مبالغ قابل توجهی پول به دست می آورند.
5- در فرودگاه ها دریافت عوارض فرود هواپیما نیز رایج است که می تواند به سایز هواپیما بستگی داشته یا نداشته باشد.
6- درآمد های غیر پروازی: هوانوردی یک تجارت کلان است. درآمد فرودگاه های بین المللی از 131 میلیارد دلار در سال 2013 فراتر رفته و بنابر گزارش شورای بین المللی فرودگاه ها در سال 2015 به رشد 5.5 درصدی در سال 2015 رسیده است. این درآمد می تواند به دو قسمت تقسیم شود؛ درآمد حمل و نقل هوایی و درآمدهای غیرهوانوردی.
حمل و نقل هوایی بخش عمده درآمد فرودگاه ها را تأمین می کند. با توجه به داده های اداره هوانوردی فدرال آمریکا، فرودگاه های ایالات متحده، در سال 2013 حدود 10میلیارد دلار در بخش حمل و نقل هوایی درآمد داشتند که این میزان معادل 55 درصد از کل درآمد عملیاتی آنها را تشکیل می دهد.
خطوط هوایی در فرودگاه ها به عنوان مستاجر عمل می کنند و در برابر استفاده از فضا، گیت ها، امکانات تمرینی و آموزشی، تجهیزات ذخیره سازی سوخت، سوله ها، دفاتر اداری و امکانات تعمیر و نگهداری اجاره پرداخت می کنند. به علاوه آنها برای فرود و پارک هواپیما نیز هزینه می پردازند و در ازای فروش بلیت و استفاده از گیت مخصوص خودشان نیز قرارداد منعقد می کنند.
در یادداشت ای سی ای آمده است: «بیشتر فرودگاه ها با خطوط هوایی که تمایل به استفاده از تجهیزات آنها دارند قراردادی منعقد می کنند که به «قرارداد استفاده و اجاره» معروف است.»
درآمدهای روبه رشد غیرهوانوردی
فرودگاه ها به شکل روزافزونی در حال تمرکز بر درآمد های غیرهوانوردی برای کنار آمدن با چرخه غیرقابل پیش بینی تجارت خطوط هوایی هستند.
پارکینگ، حمل و نقل زمینی، اجاره اتومبیل
هزینه های پارکینگ و حمل و نقل زمینی حدود 3.4 میلیارد دلار معادل 41 درصد از کل درآمد غیرهوانوردی سال 2013 فرودگاه های آمریکا را تأمین کرده است. حمل و نقل زمینی، تاکسی ها، لیموزین ها، ون ها و اتوبوس های حمل مسافران را شامل می شود.
خرده فروشی‌ها
در فرودگاه ها دو فاکتور عمده در این حوزه وجود دارد؛ اولی مسافران فرودگاهی است که عموما امکان خرج کردن بالایی دارند. دوم اقدامات امنیتی که پس از حملات تروریستی 11سپتامبر لازم الاجرا شده است و براساس آنها مسافران زمان بیشتری را در فرودگاه صرف می کنند تا از وضعیت امنیت آنها در زمان پرواز اطمینان حاصل شود.
به همین دلایل فرودگاه ها غذاها و نوشیدنی های بیشتری عرضه می کنند. در سال 2013 فرودگاه های ایالات متحده آمریکا 587 میلیون دلار از فروش غذا و نوشیدنی درآمد داشتند و این میزان معادل 7.2 درصد از کل درآمد غیرهوانوردی آنهاست.
خرده فروشی های فرودگاه ها شامل غرفه های فروش شکلات، مجلات، لباس و کالاهای داخلی است. محصولات زیبایی و بخش های مربوط به مد نیز برای رشد قوی تر درآمد مناسب هستند. این تجمل گرایی ها به فرودگاه ها اجازه تولید درآمد بیشتر در مکان هایی را می دهد که برای یک مغازه معمولی کوچک هستند.
توسعه تجاری، تبلیغات و...
فرودگاه ها با فروش فضاهای تبلیغاتی در داخل و خارج از ترمینال ها درآمد کسب می کنند. به علاوه رویدادهای خاص و فضاهای مختص برندها درحالی که درآمدزایی می کنند، می توانند محیط فرودگاه و تجربه سفر را نیز بهبود بخشند.
- نویسنده: شبنم شمس مقدم