اين روزها شنيدن اخبار خوب از واشنگتن نادر است. هفته گذشته رهبران كنگره از رضايت دو حزب در تصويب لايحهيي خبر دادند كه درصورت بهنتيجهرسيدن، براي نخستينبار، اين اقتدار را به رييسجمهور ميدهد تا جهت به توافق رسيدن در مورد مذاكرات توافقات تجاري سريع وارد عمل شود. اين لايحه چشمانداز مشاركت «ترانس پاسيفيك» كه يك معامله تجاري بزرگ است افزايش ميدهد. در اين مشاركت تجاري امريكا با 11 اقتصاد حوزه اقيانوس آرام همكاري ميكند. نكته در اين است كه كشور چين در اين مشاركت جايي ندارد.
به گزارش اكونوميست شينزو آبه نخستوزير ژاپن در سفري قابل انتظار به امريكا علاوه بر حضور در كنگره سيگنالهاي مثبتي را نسبت به اين همكاري تجاري نشان داد. بنا بر ادعاي آبه، امريكا و ژاپن لولاي اصلي اين موافقتنامه تجاري هستند و امروز بيش از هر زمان ديگري به توافق نزديك هستند.
با اينحال همچنان دو هشدار بزرگ در اين زمينه را نبايد از نظر دور داشت. نخست اين مسير سريع كه بهطور رسمي با عنوان سازمان توسعه تجارت شناخته ميشود همچنان در خطر كنار گذاشتهشدن از سوي كنگره قرار دارد. دومين خطر هم اين است كه ممكن است ژاپن در زمينه كاهش تعرفههاي گمركي آنچنان كاهش چشمگيري را اعمال نكند. احتمال وقوع اين دو نكته به حقيقت نزديك است چرا كه دولت امريكا و ژاپن هر دو در انجام دادن يك اشتباه سهيم هستند: هر دو اين بازيگران اصلي نسبت به ترانسپاسيفيك بهعنوان سلاحي جهت مهار چين نگاه ميكنند. باتوجه به حضور همزمان امريكا و ژاپن اين مشاركت تجاري ميتواند توليد ناخالص داخلي كشورها را تا حدود 40درصد ارتقا بدهد. همچنين ميتواند خروجي اقتصادي جهان را تا سال2025 به چيزي حدود 220ميليارد دلار در سال برساند.
اين پيشرفتها ميتواند اصلاحاتي اساسي در زمينه مالكيتهاي معنوي، استانداردهاي زيستمحيطي و بازار بهوجود بياورد. اين پيوند اقتصادي ميتواند كشورهاي مختلفي را از ويتنام گرفته تا استراليا دربرگيرد و چشمانداز توسعه آنها را تغيير بدهد. اما ترانسپاسيفيك نميتواند از مسير سريعي به نتيجه برسد چرا كه دموكراتهاي كنگره در اين زمينه ترديد بسياري دارند. برخي با اين مشاركت مخالفند و معتقدند كه امريكا بايد با شرايط ناعادلانه آن بهصورت جدي برخورد كند. برخي ديگر از مخالفان معتقدند كه چين با پاييننگهداشتن ارز خود باعث ميشود تا تلاش امريكاييها در اين زمينه بينتيجه باقي بماند. احتمال دستيابي به يك ارز مشترك براي تجارت نيز در اين زمينه بسيار ضعيف است. بهدليل اينكه تعريف آن در چنين شرايطي سخت است با اينحال دولت اوباما بهدنبال آن است تا از اين طريق يك اعتدال قطعي را با چين در منطقه ايجاد كند. همزمان همين مشكلات هم در ژاپن وجود دارد. شينزوآبه نيز بهدنبال آن است از طريق استراتژي همين تجارت مشترك براي چين يك وزنه تعادل ايجاد كند. او زماني كه وارد مذاكره شد به گمان برخي از طرفدارانش ميتوانست با كارت چين بازي اين توافق تجاري را به نفع خودش تغيير دهد. آبه بهدنبال آن است تا از طريق بالا نگهداشتن تعرفه، توليد و تجارت برنج ژاپني را همچنان بهعنوان يك امتياز براي خودش نگهدارد.
اگر بازي با كارت چين و مهار آن منجر به دستيابي به يك توافق حداقلي شود، بهرهبرداري اقتصادي از ترانسپاسيفيك نيز ناچيز خواهد شد. چرا كه ارزش واقعي اين توافق تجاري به بالا بردن مجموعه استانداردها براي تجارت جهان است.
در طولانيمدت نيز اگر چين به ترانسپاسيفيك بپيوندد ثمرات آن براي جهان بيشتر از قبل خواهد شد. دست آخر اينكه لفاظي در اين مذاكرات شبيه مسابقه شده است. درواقع اين يك بازي براي طرفيني است كه هر قدر بيشتر ببخشند بيشتر بهدست خواهند آورد.