ایران و ترکیه به تازگی به سمت انعقاد موافقت‌نامه‌های تجاری ترجیحی گرایش پیدا کرده‌اند. تجارت ترجیحی ایران و ترکیه، یازدهم دی امسال برابر با نخستین روز سال نو میلادی آغاز شد. با این حال، قرارداد تجاری ترجیحی ایران و ترکیه، مورد انتقاد بسیاری از تولیدکنندگان قرار گرفته است، به نحوی که عده‌ای از این قرارداد به ترکمنچای جدید یاد می‌کنند.
توافق‌نامه تجارت ترجیحی میان ایران و ترکیه در مجموع شامل ۲۶۵ فقره کالاست که ۱۲۵ فقره کالای ایرانی و ۱۴۰ فقره کالای ترکیه را دربرمی‌گیرد. از آنجا که بخشی از کالاهای ترک، مشمول استفاده از تخفیفات تجارت ترجیحی مربوط به بخش پوشاک است، بیشترین انتقادات در این زمینه مطرح است.
در حالی که از ابتدای اجرای این توافق‌نامه، اعتراضات فراوانی از سوی تولید کنندگان پوشاک مطرح شد و آن‌ها خواستار تغییر در این توافق شده بودند، ظاهراً تغییری در قرارداد اتفاق نیفتاده و همچنان این توافق در حال اجراست.
در همین زمینه، امروز تعداد زیادی از تولیدکنندگان پوشاک کشور روبه‌روی «انجمن اسلامی صنف تولید کنندگان و فروشندگان پوشاک تهران» تجمع کرده‌اند. در این تجمع آن‌ها به نحوه اجرای این قرارداد اعتراض داشته و خواستار لغو این قرارداد هستند.
یکی از معترضان پلاکاردی در دست داشت که روی آن نوشته شده بود: «قرارداد ترجیحی پوشاک ترکیه، فرش قرمز برای نابود کردن تولید داخلی» است. همچنین تعداد دیگری از معترضان با اشاره به سخنان رهبر انقلاب، مبنی بر اقتصاد مقاومتی در پلاکاردهای دیگری نوشته بودند: «ما تا با کار ایرانی و سرمایه ایرانی احترام نگذاریم، تولید ملی شکل نمی‌گیرد...».
همچنین تجمع کنندگان بر این باور بودند، ورود سیل پوشاک ترکی، باعث بیکاری بیش از ۴۰ هزار کارگر شده است، به گونه‌ای که آن‌ها در حال اخراج از کار هستند و مجبورند کار خود را ترک کنند، زیرا تولید دیگر به‌صرفه نیست و تولید‌کنند متضرر شده است.
هرچند هدف این گونه قرارداد‌ها رقابت‌پذیری تولید داخل است و باید از آن‌ها حمایت کرد، نگاهی به این قرارداد، نشان می‌دهد با موافقت طرف ترکی با کاهش ۵۰ تا ۱۰۰ درصد تعرفه‌ها، محصولات کشاورزی از جمله انواع گل کلم، خیار، بادمجان و بذر گیاه به همراه محصولاتی دیگر همانند بادکنک، آدامس، آب پنیر، انجیر و تخم پرندگان به ترکیه صادر می‌شود.
در عوض ترکیه در این قرارداد صادرات محصولات صنعتی از جمله درب و پنجره، انواع لاستیک، ظروف شیشه‌ای و فلزی، انواع منسوجات، انواع پیچ، صفحات آلومینیوم، موتورهای صنعتی، انواع مبلمان، پوشاک به ایران صادر می‌کند. در این قرارداد، واردات لوازم خانگی از جمله انواع فریزر و یخچال به همراه اجاق با سوخت گازی و ماشین ظرفشویی به کشورمان نیز درج شده است.
باید گفت، با توجه به اینکه امروز اقتصاد ایران در حال تحریم و رکود است، تجار و سرمایه‌گذاران خارجی با شناسایی مزایا و ضعف‌های کشورمان در تولید، نباید قراردادهایی با کشورمان ببندند که ذهن‌ها را به قراردادهای کاملا یکطرفه ـ که نفع آن را فقط یک کشور خارجی ببرد و تولیدکننده داخلی کاملاً متضرر شود ـ ببرد.