دکتر ابراهیم رزاقی، استاد دانشگاه تهران در همایشی که با عنوان سیاست‌های اقتصادی دولت در دانشکده اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا برگزار شد، افزود: ساختار جهانی به گونه‌ای است که به سایر کشورها که نزدیک به 150 کشور را شامل می‌شود اجازه صنعتی شدن داده نمی‌شود چراکه این کشورها مواد خام کشورهای صنعتی را تولید می‌کنند و باید به آن کشورها وابسته بمانند.
وی افزود: در نظام اقتصادی کنونی این گونه به نظر می‌سد که آدم عاقل کسی است که به دنبال حداکثر سود خود برود و در این نظام کمک و یاری به دیگران بی‌معناست. متاسفانه این تفکر در نظام اقتصادی کشور ما هم رسوخ کرده، هر چند در دین و آموزه‌های اخلاقی ما خلاف این مساله مطرح است.
رزاقی تصریح کرد: طبق وصیت نامه امام خمینی(ره) و قانون اساسی کشور، سرمایه داری به معنای کسب حداکثر سود و لذت نیست بلکه وسیله بوده و هدف محسوب نمی‌شود. طبق اصل 43 قانون اساسی، دولت عهده دار رفع برخی نیازها و کمبودهای جامعه چون امنیت، اشتغال و تحصیل است اما متاسفانه دولت‌های ما در انجام این کار به خوبی عمل نکرده‌اند.
وی تاکید کرد: در ایران شاهد تعطیلی صنایع هستیم و متاسفانه سرمایه گذاری‌ها به سمت دلالی رفته و این در حالیست که درآمد حاصل از دلالی از منظر دینی نادرست است. ما در کشور دینی، اسلامی برای دلار یارانه در نظر می‌گیریم و با وارد کردن کالاهای بی‌شمار خارجی تولیدکنندگان خود را ضعیف می‌کنیم.
استاد دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: مشکلات اقتصادی ایران دو سویه است، از یک سو ما فقط نفت خام می فروشیم و از سوی دیگر کالاها و مواد اصلی زندگی را از کشورهای دیگر وارد می‌کنیم به طوریکه 40 درصد موادغذایی ما وارداتی است و کشورهای دیگر هر وقت اراده کنند می‌توانند نفت را نخرند و یا کالاهای خود را به ما نفروشند.
وی ادامه داد: در کشورهای دیگر بودجه براساس مالیات‌های دریافت شده از ثروتمندان محاسبه می‌شود اما بودجه ایران براساس درآمد نفت و مالیاتی که از افراد فقیر و کارمند گرفته می‌شود، محاسبه می‌شود.
رزاقی مدعی شد: در کشورهای دیگر به ثروتمندانی که پول خود را در حوزه تولید به کار نبرند، جریمه و مالیات سنگین تعلق می‌گیرد اما در کشور ما روز به روز به ثروت ثروتمندان افزوده شده و به فاصله طبقاتی افزوده می شود.
دکتر رزاقی بیان کرد: دولت مرتباً از طریق دریافت بودجه به فعالیت‌های زیرساختی و عمرانی می‌پردازد، این در حالیست که اگر این فعالیتها به شکوفایی بخش تولیدی منجر نشود با افزایش واردات به کشور ضرر وارد می‌کند. طرز صحیح استفاده از بودجه، هزینه کردن آن در حوزه‌هایی است که بخش خصوصی رغبتی برای سرمایه گذاری در آن حوزه‌ها ندارد بنابراین دولت باید با عنوان ثمربخشی و نه سود بخشی به بهبود این بخش‌ها بپردازد.
این اقتصاددان تصریح کرد: در کشورهایی همچون چین و ژاپن با سیاست تعیین دلار گران به کشورهای صنعتی تبدیل شدند به این گونه که دلار در این کشورها به گونه‌ای قیمت گذاری می‌شود که واردکنندگان به صرفه نمی‌بینند که کالاهای خارجی وارد کنند بنابراین آنها با قیمت زیاد دلار را از مردم می‌خریدند و مردم مایل به خرید کالاهای خارجی با دلار گران قیمت نبودند. دولت با انباشت دلارها در بخش تولیدی سرمایه گذاری کرد و مردم را به سمت این بخش سوق داد.
وی ادامه داد: با اتخاذ سیاست تعیین دلار ارزان که از قبل انقلاب در کشور رواج یافت، دلار با قیمت ارزان در اختیار مردم قرار گرفت. درست است که مردم با این شیوه می‌توانند کالاهای خارجی را به راحتی بخرند اما کار و فرهنگ کار در این میان از بین رفته و کار کردن برای مردم دیگر شرافت محسوب نمی‌شود بلکه کسب درآمد از دلالی و بدون زحمت الگو می‌شود.
رزاقی تصریح کرد: نخستین راه حل برای رفع این مساله طبق فرمایشات امام خمینی(ره) و قانون اساسی، استقلال اقتصادی است. همانطور که در شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی تا استقلال نباشد، آزادی نداریم و تا آزادی نباشد، به جمهوری اسلامی دست پیدا نمی‌کنیم.
وی بیان کرد: راه حل بعدی، اختصاص دادن یارانه به تولیدکنندگان داخلی چه در بخش صنعتی و چه در بخش کشاورزی است. تولیدکنندگان بدون حمایت دولتی نمی‌توانند به حیات خود ادامه دهند اما باید بر این بخش‌ها نظارت هم صورت گیرد تا حتماً یارانه‌ها و وامهای دریافتی را در این بخش به کار ببرند.
این اقتصاددان، راهکار دیگر را ساده زیستی و رعایت الگوی صحیح مصرف دانست و اظهار کرد: فرهنگ دفاع، جهاد و ایثار جای خود را به ثروت اندوزی و سودآوری هرچه بیشتر داده و فرهنگ انقلاب نتوانست در خانواده‌ها و مراکز آموزشی پیاده شود. فرزندان ما به گونه ای بار آمدند که فقط به دنبال مدرک و پول باشند و از دفاع از حقوق شهروندی خود دور بمانند البته ماهواره‌ها و رسانه‌های تبلیغی نیز بی تاثیر نبوده‌اند.
رزاقی تصریح کرد: ما در کنار تهاجم فرهنگی، شاهد تهاجم اقتصادی نیز هستیم. با دلار ارزان کالاهای خارجی وارد کشور کردیم که هر کدام از این کالاها به همراه خود فرهنگ مصرف خاص خود را وارد فرهنگ ما کرده و در زندگی ما رسوخ کردند و آدمهای مصرف گرا به وجود آوردند.