فردا : وقتی به امارات سفر کنید و برج‌های بلند، خودروهای لوکس، هتل های مجلل، جزایر مصنوعی و بازارهای خرید آن را از نزدیک ببینید ناگزیر تصویر شهرهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی را بخاطر خواهید آورد اما یک تفاوت بنیادی بین آنچه در امارات مشاهده می‌شود و آنچه در شهرهای اروپایی می بینید وجود دارد و آن تفاوت در پایه‌های اقتصاد صنعتی اروپا و اقتصاد حبابی امارات است.
بیماری که اکثر اقتصادهای جهان سوم به آن مبتلا هستند ناشی از فاصله بین آنچه ظرفیت‌های تولیدی این کشورها در اختیار آنها قرار می‌دهد و آنچه بعنوان سبک زندگی توسط رسانه‌ها به مردم در جهان سوم تزریق می‌شود. یعنی فاصله بین خواسته ها و داشته ها و نگاه صرف به آنچه امروز جهان مدرن از آن استفاده می‌کند بدون توجه به سابقه تلاش‌ها برای رسیدن به وضع کنونی جوامع پیشرفته. به قول جلال آل احمد در کتاب غرب‌زدگی: "آدم غرب زده هرهری مذهب است به هیچ چیز اعتقاد ندارد اما به هیچ چیز هم بی‌اعتقاد نیست. یک آدم التقاطی است و نان به نرخ روز خور است همه چیز برایش علی‌السویه است. خودش باشد و خرش از پل بگذرد، دیگر بود و نبود پل هیچ است."
بیماری کشورهای دارای اقتصاد مصرفی علاوه بر بی‌توجهی به تولید و توسعه پایدار معطوف به همین نقد جلال آل احمد است. وقتی نفع جمعی با زیاده خواهی فردی تهدید می‌شود بعد از مدتی جایی برای فرد نیز باقی نخواهد ماند.
چند سالی است که شهر دوبی با مشکل غیرمعمول شمار زیاد ماشین‌های اسپرت پیشرفته روبرو است که در پارکینگ ماشین فرودگاه و در کنار خیابانهای در سراسر شهر در زیر لایه‌های ضخیمی از گرد و غبار به حال خود رها شده‌اند اما امروز دبی روزهای سختی را می‌گذراند. هنگامی که این شهر کانون اقتصاد نفت و مرکز بازار شکوفای املاک بود، خارجی‌ها به خصوص بریتانیایی‌ها در این بازار داغ سرمایه‌گذاری کردند. خارجی‌های تازه ثروتمندشده در این دوران آخرین ماشین‌های اسپرت ایتالیایی و آلمانی را برای تکمیل کردن سبک زندگی میلیونری‌شان خریدند و بعد از بحران اقتصاد جهانی و ایجاد حباب ناگهان ثروت عمومی به فقر عمومی تبدیل شد و گرانی قطعات و هزینه تعمیرات این خودروها را روانه پارکینگ‌ها و گوشه خیابان کرد.
جالب آنجاست که صاحبان هراسان این خودروها که توان پرداخت بدهی‌های سنگین را ندارند با حداکثر سرعت خود را به فرودگاه می‌رسانند و خودروها را در پارکینگ فرودگاه رها می‌کنند و با پرواز بعدی از دبی خارج می‌شوند و هرگز باز نمی‌گردند. صاحبان فراری با نوشتن یک یادداشت عذرخواهی روی شیشه جلو خودروها دبی را با فقر و بدهی ناشی از ترکیدن حباب تنها می‌گذارند. دولت امارات تلاش می‌کند تا با فروش این خودروها برخی از هزینه های ناشی از رکود اقتصادی این کشور را جبران کنند.
