تجربه انتخابات در کشورهای مختلف جهان نشان داده که دریافت کنندگان پیام اغلب مسحور شعارها شده‌اند تا برنامه‌های قابل اجرای نامزدها. اگر شعارها تمام و کمال محقق می‌شد، شاید امروز حال و روز جهان به شکل دیگری بود .
این مطلب مروری است بر 7 رئیس‌جمهور ایران پس از انقلاب شکوهمند اسلامی / سال های 1358 تا 1392 هجری شمسی.
ابوالحسن بنی صدر
بهمن ۱۳۵۸ تا خرداد ۱۳۶۰
یک سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گذشته بود که در پنج بهمن ماه ۱۳۵۸ ابوالحسن بنی‌صدر نخستین رییس جمهور ایران انتخاب شد. بنی‌صدر با شعار «عدالت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی» به این مقام انتخاب شد. او از مجموع بیش از ۱۴ میلیون رای، یازده میلیون رای کسب کرد. بنی صدر در پوسترهای تبلیغاتی به عنوان کسی معرفی می‌شد که به دنبال وحدت ملی، بازسازی اقتصادی، تامین امنیت و گسترش فرهنگ اسلامی است. ریاست جمهوری او دوام چندانی نیاورد. مجلس به عدم کفایت سیاسی او رای داد و کمتر از یک سال و نیم بعد در خردادماه ۱۳۶۰، از پست خود کنار گذاشته شد.
شهید محمدعلی رجایی
مرداد ۱۳۶۰ تا ۸ شهریور ۱۳۶۰
محمدعلی رجایی، نخست‌وزیر ابوالحسن بنی‌صدر، نامزد مقام ریاست جمهوری شد. سوابق سیاسی، عضویت در حزب جمهوری اسلامی، ساده زیستی و مجموعه‌ای از شرایط حاکم بر آن روز کشورمان، باعث شد که آقای رجایی بالاترین مناصب سیاسی را تجربه کند. در دور دوم ریاست جمهوری آقای رجایی با حدود سیزده میلیون رای رییس جمهور شد. او در مراسم تنفیذ حکمش گفت به دنبال ایجاد جامعه اسلامی است اما عمر ریاست جمهوری او کوتاه بود و در کمتر از یک ماه، هشتم شهریورماه ۱۳۶۰ در بمبگذاری دفتر نخست‌وزیر به شهادت رسیدند.
آیت‌الله علی خامنه‌ای
مهر ۱۳۶۰ تا خرداد ۱۳۶۸
تابستان سال ۶۰ فصل ترور، بمبگذاری و انتخابات بود. ایران و عراق هم در جنگ هستند. بحران مدیریت اجرایی و امنیتی در اوج است و آیت‌الله خامنه‌ای از بطن این شرایط انتخاب و با حدود ۱۶ میلیون رای، به عنوان رییس جمهوری کشورمان برگزیده می‌شوند. در پوسترهای تبلیغاتی ایشان شعار خاصی به چشم نمی‌خورد اما آیت‌الله خامنه‌ای در مراسم تنفیذ حکمشان می‌گویند ریشه استکبار و ضعف‌های اجتماعی و اقتصادی را قطع می‌کنند. ایشان اولین رییس جمهوری بودند که دوره چهار ساله را به پایان رساندند و سال ۱۳۶۴ دوباره در این مقام باقی ماندند.
اکبر هاشمی رفسنجانی
مرداد ۱۳۶۸ تا مرداد ۱۳۷۶
چند ماه پیش از آن‌که اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهور شود، تغییرات مهمی اتفاق افتاده بود. با مرگ رهبر معظم انقلاب در آن زمان یعنی آیت‌الله خمینی، آیت‌الله خامنه‌ای رهبری کشورمان شده بودند. پست نخست‌وزیری حذف شد و ریاست‌جمهوری همه وظایف اجرایی را به عهده گرفت. در این میان جنگ ایران و عراق هم پایان یافت و اهمیت این پست اجرایی مهمتر از گذشته شد. مجموعه این شرایط باعث شد که شعارهای آقای هاشمی رفسنجانی حول محور اقتصاد و بازسازی اقتصادی بچرخد. شعار اصلی او توسعه اقتصادی بود؛ می‌خواست کشاورزی و صنایع را توسعه و بازار را رونق دهد. آقای رفسنجانی در این دوره، فقط یک رقیب داشت و بیش از ۱۶ میلیون رای آورد. او با همین برنامه‌ها برای بار دوم رییس جمهور شد. دولت او دولت سازندگی لقب گرفت.
محمد خاتمی
مرداد ۱۳۷۶ تا مرداد ۱۳۸۴
محمد خاتمی با شعار جامعه مدنی، قانون‌گرایی، توسعه سیاسی و نهادینه کردن آزادی با بیش از ۲۰ میلیون رای به ریاست جمهوری رسید. موجی از انتظارات سیاسی و فرهنگی در ایران شکل گرفت و جنبشی معروف به جنبش دوم خرداد شکل گرفت. آقای خاتمی چهار سال بعد در هشتمین دور ریاست جمهوری با شعار فردای بهتر برای ایران اسلامی با بیش از ۲۱ میلیون رای انتخاب شد.
محمود احمدی‌نژاد
مرداد ۱۳۸۴ تا مرداد ۱۳۹۲
در سال ۸۴، انتخابات به مرحله دوم کشیده شد و آقای احمدی‌نژاد با شعار "پول نفت باید سر سفره مردم دیده شود"، در رقابت با اکبر هاشمی رفسنجانی پیروزشد. آقای احمدی‌نژاد در شعارهای انتخاباتی به طبقه محروم جامعه توجه داشت. می‌گفت از جنس مردم است و برنامه‌ها و شعارهای او حول و حوش اقتصاد معیشتی مردم می‌چرخد و می‌خواهد مشکلاتی مثل مسکن و اشتغال را حل کند. آقای احمدی‌نژاد در انتخابات سال ۸۸ با شعار عدالت و مهرورزی برای چهار سال دیگر بر مسند ریاست جمهوری تکیه زد.
حسن روحانی
مرداد ۱۳۹۲ تا مرداد ۱۳۹۶
چهار سال پیش حسن روحانی در یازدهمین دور از انتخابات ریاست جمهوری به عنوان هفتمین رییس جمهور ایران سوگند خورد. او در این دور از انتخابات بیش از ۱۸ میلیون رای ( با حدود ۵۱ درصد آرا) کسب کرد. شعار او اعتدال‌گرایی و تنش‌زدایی بود. آقای روحانی می‌گفت کلیدی برای باز کردن قفل‌ها و گره‌های سیاسی و اقتصادی دارد.