کیهان در ستون خبرهای ویژه خود نوشت؛
با گذشت چند روز از افشای قرارداد محرمانه و خیانت‌بار با FATF دولتمردان با استفاده از روش قدیمی و پاک کردن صورت مسئله، مدعی شدند افتضاح این قرارداد نیز به گردن دولت قبل است؛ در تیتر یک روزنامه‌های زنجیره‌ای نیز همین ادعا را برجسته کرد.
رجانیوز با اشاره به تیترهای خلاف واقع نشریات زنجیره‌ای نوشت: آنچه در دولت قبل درباره FATF اتفاق افتاده بود زمین تا آسمان با آنچه دولت روحانی در این باره اقدام کرده متفاوت است زیرا در دولت قبل اولاً هیچ توافق محرمانه‌ای با این نهاد آن هم بدون اجازه شورای عالی امنیت ملی انجام نشده بود و ثانیاً لایحه مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم در حالی در سال 89 به مجلس ارائه شده بود که آن قانون تأکید می‌کرد گروه‌های مقاومت و نهضت‌های آزادی‌بخش تحت هیچ شرایطی مصداق «تروریسم» نخواهند بود. مطابق این لایحه گروه‌ها و دولت‌های تروریستی مانند منافقین، اسرائیل و تکفیری‌ها مصداق تروریسم تلقی می‌شدند.
همچنین لایحه مذکور تنها یک قانون داخلی بوده و هیچ گاه تعهد به نهادی خارجی چون FATF نبوده است که به نظر بسیاری از کارشناسان همانند آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نوع تعامل آن با ایران کاملاً ناعادلانه و برای ایجاد محدودیت‌های بی‌مورد و بیشتر بوده است.
اما دولت اکنون این تعهد را به FATF داده که تا اسفند 1396 قانون داخلی جمهوری اسلامی ایران در تعریف مصادیق تروریسم و... تغییر کند به گونه‌ای که با این اتفاق گروه‌های مقاومت از جمله حماس، حزب‌الله و... جزء مصادیق تروریسم و به تبع آن تحریم جمهوری اسلامی واقع خواهند شد. در واقع مسئله‌ای که در حال حاضر مورد نقد واقع شده است همان برنامه اقدام (action plan) است که دولت یازدهم با FATF منعقد کرده و ثمره آن غیر از پدیده خودتحریمی نخواهد شد؛ موضوعی که در عدم ارائه خدمات بانک‌های ملت و سپه به قرارگاه خاتم‌الانبیاء کاملا مشهود بوده است.
از سوی دیگر براساس آن لایحه که تبدیل به قانون شد، هیچ نهاد داخلی (نظیر سپاه پاسداران) موضوع تحریم نبوده است و اعمال تحریم علیه سپاه دستپخت مشترک FATF و وزارت اقتصاد است!
فاطمه هاشمی: روحانی از هیچ نظر شبیه پدرم نیست
فاطمه هاشمی می‌گوید نه اصلاح طلبان و نه اصولگرایان لیدر پرچمدار اعتدال ندارند و فقط پدرش هاشمی رفسنجانی است که تفکر اعتدالی داشته است.
عضو مرکزیت حزب اعتدال و توسعه در مصاحبه با روزنامه اعتماد ضمن متهم کردن اصولگرایان و اصلاح‌طلبان به تندروی گفت: گفتمان اعتدال به هیچ کدام نزدیک نیست. اعتدال طیف گسترده‌ای از افراد معتدل هر دو جریان است. در جریان اصولگرا که داعیه‌دار پرچم اعتدال باشد، وجود ندارد. در اصلاح‌طلبان هم چنین لیدری نداریم و بیشتر تفکر اعتدالی را در آقای هاشمی رفسنجانی می‌بینم با گوش دادن به سخنرانی‌ها و خاطراتش می‌توان در تمام مراحل زندگی‌اش اعتدال را به عینه و وضوح مشاهده کرد. در انتخابات اخیر هم همه حول محور ایشان حرکت کردند.
وی در پاسخ به این پرسش که «شما حسن روحانی را شبیه‌ترین سیاستمدار به هاشمی رفسنجانی می‌دانید؟» اظهار داشت: از هیچ نظری ایشان شبیه به آیت‌الله هاشمی نیستند. عده‌ای از این نظر شبیه می‌گویند که تفکراتی که ایشان برای سازندگی و اعتدال دارد به آقای هاشمی نزدیک است اما خیلی تفاوت‌های زیادی با همدیگر دارند. صبری که پدر در برابر همه چیز دارد هیچ شخصی ندارد.در میان همه هجمه‌ها و تخریب‌هایی که در دوران انقلاب علیه او ایجاد می‌شد هیچ‌وقت از تریبون‌های در اختیار برای دفاع از خود استفاده نکرد. اما مسئولان اصلا تحمل نقد و تخریب‌ها را ندارند و از تریبون‌های رسمی به دفاع از خود می‌پردازند.
وی در پاسخ این سؤال که مخالفان آیت‌الله هاشمی در تلاش برای القای شکاف میان رابطه ایشان با رهبری هستند؟ ارتباط این دو به چه صورت است در حال حاضر؟ می‌گوید: دیدارها ادامه دارد. البته رهبری هم بارها گفته‌اند که با یکدیگر اختلاف سلیقه داریم. این موضوع طبیعی است. در زمان امام خمینی هم گاهی پیش آمده که با یکدیگر نظر مخالف داشته باشند. نامه‌ای که ایشان به امام درباره بنی‌صدر با واژه‌های تند نوشتند موجود است. اعتقاد آقای هاشمی این است که من به آن چیزی که می‌رسم عمل می‌کنم و به آن چیزی که برسم می‌روم و نظرم را می‌گویم.
عبدی: مهم‌ترین هدف اصلاح‌طلبان تعمیق شکاف در حاکمیت است
عباس عبدی «جلوگیری از وحدت اصولگرایان» و تعمیق شکاف میان آنها را مهم‌ترین لازمه حرکت جریان متبوع خود عنوان کرد.
این عضو حزب منحله مشارکت در نشریه کارگزارانی «صدا» نوشت: اصلاح‌طلبان از هیچ فرد یا نیرویی حمایت نمی‌کنند، مگر اینکه آن فرد یا نیرو بخشی از پازل و برنامه سیاسی اصلاح‌طلبان باشد... از هیچ فردی نباید به صورت یک بازیگر مستقل از بازی خودشان حمایت کنند. اینکه بگویند چاره‌ای جز حمایت از فلانی نداریم یا نداشتیم، ناشی از انفعال و نداشتن برنامه است. شاید از نظر برخی این دو منظر در عمل به نتیجه مشابهی برسند، ولی به نظر می‌رسد که تفاوت آنها بسیار زیاد است.
نمونه‌اش را در خرداد 1392 شاهد بودیم؛ بیشتر اصلاح‌طلبان برحسب اقتضای شرایط از روحانی حمایت کردند و گویی که این حمایت خود را عرضه کرده‌اند و پس از پیروزی وقت سهم‌خواهی و گرفتن دستمزدشان است.
وی با بیان اینکه هدف اصلاح‌طلبان باید رسمیت بخشیدن به نیروهای محذوف درون ساختار قدرت باشد می‌نویسد: نتیجه انتخابات 1394 مجلس اگرچه تا حدودی به نفع اصلاح‌طلبان بود ولی به منزله رسمیت یافتن این حضور نیست، زیرا این رسمیت یافتن باید مترادف با حضور نیروهای اصلی آنان در ساخت قدرت باشد. این وضع و هدف در سال 1396 نیز کماکان برقرار خواهد بود.
عبدی سپس خواستار تشدید اختلاف میان اصولگرایان شد و نوشت: مهم‌ترین عاملی که در شرایط کنونی به عنوان پیشران فرآیند دموکراسی عمل خواهد کرد، جلوگیری از وحدت میان اصولگرایان تندرو با سایر اصولگرایان است. این هدف به شدت متاثر از رفتار اصلاح‌طلبان است. هدفی که در 5 سال گذشته به نحو مطلوبی پیش رفته است.
نهایی کردن شکاف میان جناح حاکم بسیار جدی و حتی به لحاظ تاریخی مهم است. اصلاح‌طلبان باید نقش گوه‌ای را بازی کنند که این شکاف را به مرز جدایی کامل برساند. این سیاست تبعات خاص خود را دارد. در انتخابات به نحو مناسبی انجام شد ولی پس از آن نادیده گرفته شد و راه اصلاح و ساخته شده تخریب گردید.
عضو سابق حزب مشارکت همچنین خاطرنشان کرد: دولت به دلایل گوناگونی حتی بهتر از اصلاح‌طلبان می‌تواند بخشی از این اهداف را محقق کند، زیرا وجود این دولت مانع از شکل‌گیری شکاف اصلاح‌طلب، اصولگرا می‌شود، مسئله اصلاح‌طلبان باید پیشبرد وضعیت تفاهم سیاسی و اصلاح‌طلبانه باشد ولی اینکه این وضعیت به دست چه کسانی پیش رود نه تنها مهم نیست، بلکه از منظر اجتماعی چه بهتر که نیروهای میانه و اصولگرایان نیز با آن همراهی کنند.
حمایت از نامزدی روحانی به عنوان کسی که بهترین شرایط را برای عملیاتی کردن این اهداف دارد. جلب حمایت اصولگرایان میانه نیز از او نه تنها ناپسند نیست، بلکه مطلوب هم هست. این حمایت شرط و شروط ندارد و از نوع ائتلاف نیست. نفس حمایت و مشارکت برای شکل دادن فضای مناسب، بر رفتار دولت و سایر نیروها تاثیرگذار است.
کوشش اصلی معطوف به ایجاد شرایطی سیاسی و اجتماعی است که صاحبان قدرت در ایران چاره‌ای جز همسویی با مطالبات اصلاح‌طلبانه نداشته باشند.
تقویت طبقه متوسطی که در سال‌های 1384 تا 1392 تضعیف شده بود، اهمیت بسیاری دارد. در همین سه سال گذشته اتفاقات مهمی رخ داده است. قرار نیست که با انتخابات 1396 همه مسايل کشور حل شود. همین که وضعیتی که به دست آمده تثبیت شود، بهترین دستاورد است.
زیباکلام: دولت نمره قبولی نمی‌گیرد اما تمام‌قد پشتش ایستاده‌ایم
صادق زیباکلام می‌گوید اکثریت کابینه نمره زیر 10 یا 15 می‌گیرند و اگر مدیری را باید براساس عملکردش تغییر داد آنگاه اکثر اعضای دولت باید تغییر کنند. وی درعین حال می‌گوید ما تمام‌قد پشت روحانی ایستاده‌ایم.
وی در مصاحبه با روزنامه آرمان و در پاسخ این سؤال که «تحرکات اخیر در جبهه اصلاح‌طلبان درباره حمایت از روحانی به چه علت است؟ آیا اصلاح طلبان در حمایت از حسن روحانی دچار تردید شده‌اند؟» می‌گوید: بله، همان‌طور که شما فرمودید تحرکاتی در هفته گذشته اتفاق افتاده است. آقای عارف برای نخستین بار انتقادات جدی نسبت به آقای روحانی به عمل آوردند و خبرهایی هم درباره دیدار برخی روحانیون با دکتر ظریف منتشر شده است؛ اما هیچ‌کدام از این تحرکات به این معنی نیست که اصلاح‌طلبان به گزینه دیگری در انتخابات سال آتی می‌اندیشند.
خبرنگار دوباره پرسید: «اگر گزینه دیگری برای اصلاح‌طلبان در مقابل روحانی مطرح نیست، علت تحرکات اخیر در جبهه اصلاح‌طلبان چیست؟ دلیل ابراز ناراحتی از سوی آقای عارف نسبت به روحانی چیست؟ آقای عارف شخصیت محافظه‌کاری دارند ولی این بار به صورت جدی و علنی از آقای روحانی انتقاد کردند و اتفاقا انتقادات خوبی درباره عدم تغییر و تحول در مدیران ارشد پیرامون روحانی داشته‌اند. شاید واقعا اصلاح‌طلبان از روحانی رضایت ندارند»، زیباکلام در پاسخ گفت: اصلاح‌طلبان ممکن است از آقای روحانی در برخی موارد ناراضی باشند و شاید بیشترین انتقاد را خود من از آقای روحانی در سه سال و اندی پیش داشته‌ام. بنده در همین امسال از برخی انتصابات که باید صورت می‌گرفت و روحانی از کنار آن گذشت و از برخی انتظارات درباره زندانی‌های سیاسی شخصا به آقای روحانی انتقاد داشته‌ام ولی تا آنجا که من اطلاع دارم هیچ‌گونه بحثی درباره اینکه اصلاح‌طلبان از آقای روحانی حمایت نکنند، وجود ندارد.
ما همچنان تمام‌قد پشت روحانی هستیم و هیچ تردیدی در ما وجود ندارد.
وی در ادامه گفت: گفتن اینکه ما تمام قد پشت روحانی هستیم، اعلام اینکه ما بعد از سه سال و نیم از روحانی حمایت می‌کنیم، به معنی این نیست که از ایشان رضایت داریم و اتفاقا انتقادهای زیادی به دولت آقای روحانی و شخص رئیس‌جمهور وارد می‌کنیم و این انتقاد از دولت را صرفا به عنوان انتقاد مطرح نمی‌کنیم.
زیباکلام درباره انتقادات عارف از دولت می‌گوید: من خیلی با آقای عارف همراه نیستم و اعتقاد دارم اگر قرار است وزیری تغییر کند باید دغدغه آقای روحانی مشخص باشد. اگر حقیقت این مطلب را بخواهید، به اعتقاد من جز چند وزیر یعنی ظریف، زنگنه، رحمانی فضلی، آخوندی و طیب‌نیا بقیه وزرای دولت در یک سطح هستند. من هیچ تفاوت بنیادی بین وزیر علوم با سایر وزرا نمی‌بینم. اگر قرار است این وزرا تغییر یابند آنگاه سایر وزرا هم باید تغییر کنند. چون من اعتقاد دارم جز چند نفر نام برده شده تمامی وزرا در یک سطح هستند.
وی تصریح کرد: از نظر اجرایی تفاوتی میان روحانی، جنتی، ربیعی، سیف و قاضی‌زاده هاشمی وجود ندارد. اگر قرار است معدل بگیریم که کسانی که زیر 10 یا 15 از نظر اجرایی نمره دریافت می‌کنند را کنار بگذاریم، آنگاه اکثریت کابینه را باید کنار گذاشت.
خبرنگار روزنامه آرمان دوباره پرسید «یعنی شما نمره قبولی به کابینه آقای روحانی می‌دهید؟» و زیباکلام تأکید کرد: من کجا گفتم که نمره قبولی می‌دهم. تمام استدلال من این است که وقتی شما می‌خواهید چند نفر از وزرا را تغییر دهید باید دلایل و استدلال شما برای تغییر کابینه درست باشد و چرا فقط آن وزیر را کنار بگذاریم، چون همه وزرا در یک سطح هستند. اگر قرار است همه را کنار بگذارم آنگاه کابینه روحانی جدید خواهد شد... اگر مدیری را آقای روحانی قرار است تغییر دهند باید براساس عملکرد نامطلوب، وی را تغییر دهند و تا آنجا که من می‌دانم نه اصلاح‌طلبان و نه اعتدالیون و میانه‌روها هیچ‌گونه بررسی در این مورد انجام نداده‌اند.