هرکس بطور گسترده مرتکب جنایت علیه تمامیت جسمی افراد، جرایم علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور شود، مفسد فی الارض محسوب می‌شود.
به استناد مواد 279 و 286 قانون مجازات اسلامی محاربه عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنان به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.
راهزنان، سارقان و قاچاقچیانی که دست سلاح ببرند و موجب سلب امنیت مردم و راهها شوند محاربند.
سلاح اعم از سلاح سرد و سلاح گرم است.
همچنین هرکس بطور گسترده مرتکب جنایت علیه تمامیت جسمی افراد، جرایم علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور، نشر اکاذیب، اخلال در نظام اقتصادی کشور، آتش سوزی عمدی، تخریب، پخش مواد سمی و میکروبی و خطرناک یا دایر کردن مراکز فحشاء فساد یا معاونت در آنها گردد بطوریکه باعث اخلال در نظم عمومی کشور و ایجاد ناامنی و باعث ورود خسارت عمده به تمامیت جسمی افراد یا اموال عمومی شود، مفسد فی الارض محسوب می‌شود.
مجازات این اشخاص یکی از مجازات‌های زیر است:
اعدام
صَلب
قطع دست راست و پای چپ
نفی بَلد (تبعید).
مجازات محاربه حد بوده و قابل تخفیف و تبدیل به نوع دیگری نمی‌باشد.
- كارشناس: جعفر داراب خانی (معاون رئيس كل دادگستری ايلام)