با 70 میلیون تومان چگونه می توان خانه دارشد؟

وزیر راه بارها در اظهارات خود برای طرح مسکن وزارت خانه خود به پس انداز مردم اشاره کرده است. به نظر می رسد برنامه های وزیر بیش از آنکه حول تصمیمات متناسب با شرایط کنونی و قدرت خرید مردم بچرخد بر پس انداز های مردمی استوار است.

 بازارمسکن در حال حاضر با رکودی قابل توجه روبرو شده است. اکثریت کارشناسان و فعالان بازار معتقدند در حال حاضر بهترین زمان مناسب برای خرید مسکن است و قیمت مسکن دیگر بیشتر از این کاهش نخواهد یافت. از سوی دیگر عدم شفافیت در برنامه های دولت و وزارت مسکن برای خانه دار شدن مردم هشداری برای جهش قیمت ها در بازار مسکن است و این موضوع خود می تواند عامل تحریک کننده ای برای این بخش باشد. در این میان وزیر مسکن، راه و شهرسازی بر پس انداز مردم برای خانه دار شدن تاکید دارد. باید به وزیر یادآوری کرد که اگر اقشار متوسط قادر به پس انداز کردن درآمد برای خرید خانه بودند، نه بازار مسکن به رکود وارد می شد و نه صاحبخانه ها قدرت مانوری برای افزایش بی رویه اجاره خانه ها داشتند.

در حال حاضر برای خانه دار شدن در تهران فرد بایدحداقل۷۰ تا ۱۰۰میلیون تومان آورده نقدی داشته باشد. هم اکنون متوسط حقوق یک خانواده کارمند دو نفره در بهترین شرایط (با فرض شاغل بودن زن و مرد) به ۳میلیون تومان در ماه می رسد. حتی اگر حقوق ماهیانه خود را تماما پس انداز کنند و اصلا هیچ هزینه ای نداشته باشند ( اعم از خوراک، پوشاک، هزینه درمان و اجاره)، در یک سال تنها می توانند ۳۶میلیون تومان پس انداز کنند. بنابر این باید ۳سال تمام پول خود را پس انداز کنند تا بتوانند حداقل پول لازم را برای خانه دار شدن به دست آورند. آن هم در صورتی که دلار گران نشود و قیمت مسکن ثابت بماند!

در تهرانپارس یک دستگاه آپارتمان ۳۸متری ۱خوابه، ۱۳۲ میلیون تومان برای فروش گذاشته شده است. این آپارتمان دارای وام ۴۰میلیون تومانی و رهن ۲۰میلیون تومانی است. برای این آپارتمان فوق نقلی! ۳۸متری آورده نقدی ۷۲میلیون تومانی لازم است.

در جوادیه نیز یک دستگاه آپارتمان ۳۶متری با قیمت ۸۵میلیون تومان تنها ۱۰میلیون تومان وام دارد و مابقی مبلغ آپارتمان نیز به صورت نقدی باید پرداخت شود.

برای خرید یک دستگاه آپارتمان ۴۵متری در خیابان پاسدار گمنام واقع در پیروزی تهران، باید ۸۰میلیون تومان نقد تحویل صاحب خانه کنید. قیمت کل این آپارتمان ۱۳۰میلیون تومان است. مبلغ وام این آپارتمان ۲۵میلیون تومان و رهن آن نیز به همین میزان است.

در گلبرگ غربی نیز برای یک وحد آپارتمان ۳۶متری آورده نقدی ۸۰میلیون تومانی تعیین شده است. رهن این آپارتمان ۲۰میلیون و مبلغ وام آن نیز ۱۵میلیون تومان است.

در تهران نو نیز شرایط فروش برای یک دشتگاه آپارتمان ۴۲ متری اینگونه ذکر شده است: ۲۵ میلیون رهن، ۲۰میلیون وام و ۹۵میلیون تومان نقد! 

اما کمترین آورده نقدی در بین پیشنهاد های موجودی مربوط به یک واحد آپارتمان ۳۸متری در خیابان جیحون است. این واحد نقلی تنها ۶۰میلیون آورده نقدی نیاز دارد و دارای ۲۵میلیون وام و ۲۵میلیون رهن است. 

همچنین برای خرید یک واحد ۵۰متری در شهید مدنی باید ۱۵۶میلیون تومان آورده نقدی داشت چرا که این واحد تنها ۱۹میلیون تومان وام مسکن دارد.

بنابراین همانطور که ملاحظه کردیم زوج فرضی ما باید حداقل از ۱سال و نیم تا ۴سال تمام حقوق خود را پس اندازکنند تا بتوانند آورده نقدی این آپارتمان ها نقلی را تامین کنند. البته هیچ کارشناسی منکر پس انداز کردن برای خرید مسکن نیست اما اینکه وزیر مسکن بخواهد برنامه های خود را بر مبنای پس انداز مردم پایه ریزی کند از واقعیت های اقتصادی ایران به دور است. چرا که با از دست رفتن ارزش ريال و تورم سرسام آور، در حال حاضر قدرت خرید مردم بسیار کاهش یافته است. از سوی دیگر مبلغ اجاره بها به طور سرسام آوری در تهران افزایش یافته است که خود این موضوع پس انداز درآمدها را با مشکل جدی روبرو کرده است.