در هنگامهای که بارش برف برای بسیاری از مردم، حکم آب و نان دارد و رزق و روزی، و نویدبخش داشتن سالی با کشاورزی خوب و پررونق است؛ هستند افراد دیگری که نگاهشان به برف، نه از این دریچه، بلکه از دریچه تفریح است و لذت و بازی. برای این افراد، برف یعنی شروع شعلههای زندگی آن هم در پیست اسکی! این افراد، عاشق و شیفته سر خوردن هستند و برای این سر خوردن، چه هزینهها که پرداخت نمیکنند.
البته کار ما ارزشگذاری روی کار دیگران نیست. ولی نمیتوانیم بیخیال قیمت کارهای دیگران نیز باشیم! برای ما مهم است که بدانیم برای داشتن یک دست لباس و لوازم لازم برای اسکی، چه بودجهای باید داشت و چه هزینهای باید پرداخت؟ شاید زمانی که شما هم از پشت پرده هزینههای اولیه برای ورود به عرصه ورزش اسکی آگاه شوید، مانند نگارنده، عبارت اسکی روی اسکناس را برای ورزش اسکی، مناسب بدانید.
چرا لوازم اسکی گران است؟
ورزش اسکی یکی از مفرحترین ورزشهای زمستانی است که هر سال طرفداران زیادی را جذب میکند. عدهای معتقدند که قیمت تجهیزات اسکی بسیار بالاست و وارداتی بودن این لوازم را دلیل اساسی این گرانی میدانند. گروهی نیز، ضمن قبول داشتن مقوله گرانی لوازم اسکی؛ دوام این لوازم را دلیل محکمی برای توجیه گرانی میدانند و عنوان میکنند که با توجه به عمر ۵ ساله بسیاری از لوازم اسکی؛ نمیشود گفت تجهیزات اسکی، گران هستند و از قیمت بالایی برخوردارند.
آقای مشایخی از فروشندگان بیش از دو دهه لوازم اسکی در خیابان شهید مطهری تهران است. او به خبرنگار صمت میگوید: شاید اگر تاکنون در مسیر همگانی کردن ورزش اسکی نیز گامهایی برداشته شده بود، امروزه شاهد حمایت وزارت ورزش از دوستداران و علاقهمندان بیبضاعت نیز بودیم و میتوانستیم کسانی را در پیست اسکی ببینیم که نه از ماشینهای آخرین مدل، بلکه از همین پراید و پژو پیاده شوند و به اسکی بپردازند.
به گفته وی اسکی از آن دست ورزشهایی است که در بعد همگانی کردن آن موانعی بر سر راه وجود دارد که مهمترین آن، هزینه بالای تامین تجهیزات است. گاهی لازم است برای آن، بودجه جداگانهای در نظر گرفته شود. به همین خاطر تاکنون به غیر از دولت تدبیر و امید، کسی از همگانی بودن این ورزش نام نبرده است. البته نام بردن از یک ورزش به عنوان ورزش همگانی، کافی نیست و باید هزینههای انجام این ورزش نیز برای همگان، به معنای عمومی آن فراهم شود. این امر، نیاز به آشنایی بیش از پیش مسئولان ورزش کشور با هزینههای ورزش اسکی دارد.
مشایخی میافزاید: آگاهی از پوشاک و تجهیزات لازم در اسکی و آشنایی نسبی با قیمت معمول این تجهیزات، باعث میشود اسکیباز بتواند با دقت بیشتری وسایل مورد نیاز خود را خریداری کند. اسکی مانند بسیاری از رشتههای ورزشی نیست که با هر لباس و وسایلی بتوان آن را انجام داد، بلکه به دلیل محیطی که باید اسکی در آن انجام شود؛ نیاز به پوشاک مناسب و گرم و تجهیزات ایمنی و ویژه دارد.
وی تصریح کرد: به عنوان نمونه، در این ورزش باید بودجهای را برای خرید جورابهای اسکی، دستکش یا کلاه محافظ، بوت ویژه و باتوم اسکی در نظر گرفت که مجموع آن، یک رقم میلیونی خواهد شد.
این فروشنده قدیمی و اسکیباز حرفهای تهرانی، وسایل اسکی را به ۲ بخش مهم تقسیم میکند و میگوید: بخش پوشاک اسکی و وسایل جانبی یا همان ستاسکی؛ از بخشهای مهم وسایل اسکی به شمار میآیند که برای خرید هر کدام از آنها، باید قیمتهای درشتی را پرداخت کرد. البته نباید فراموش کنیم که خرید تجهیزات اسکی با کیفیت درجه ۲ و درجه ۳ چینی هم، یکی از راهحلهای ارزان تمام شدن قیمت نهایی لوازم اسکی است. اما باید در نظر داشت که انتخاب تجهیزات ارزانقیمت اسکی همان و خدای ناکرده بروز بسیاری از سوانح و حادثهها نیز همان. برای اینکه این ورزش، شوخیبردار نیست و گاهی پرداخت رقمهای بالا برای خرید تجهیزات اسکی، به معنای تضمین سلامتی و به پایان بردن یک دور کامل و همراه با سلامت این ورزش زمستانی است...
چند میدهی سر بخوری؟!
در بخش پوشاک اسکی؛ ورزشکار باید در انتخاب لباس، شلوار، دستکش، جوراب و عینک اسکی، دقت لازم را بهکار ببندد تا با در نظرگرفتن سطح حرفهای و میزان داشتههای مالی خود؛ یک خرید خوب انجام دهد. ست اسکی و وسایل جانبی مانند چوب اسکی، باتوم، کفش و کلاه ایمنی و کلاه بافت، موارد دیگری هستند که اسکیباز باید برای خرید آنها، مبالغ زیادی بپردازد به عنوان نمونه، از ۳۰۰ تا ۶۵۰ هزار تومان برای خرید بوت اسکی با توجه به اندازه و کیفیت آن پرداخت کند. قیمت این بخش از تجهیزات اسکی، گاهی به یک میلیون و ۶۵۰ هزار تومان نیز میرسد. یک خریدار باتوم اسکی نیز باید با جیبی که در آن دست کم ۲۰۰ هزار تومان تا ۵ میلیون تومان موجود است! پا به فروشگاههای تجهیزات اسکی بگذارد. ما به این خریداران یادآوری میکنیم که ۱۵۰ هزار تومان تا ۵۵۰ هزار تومان نیز در جیب داشته باشند تا بتوانند یک کلاه ایمنی مناسب و با کیفیت مورد نظر خود را خریداری کنند. ولی مگر انجام اسکی بدون شلوار اسکی امکانپذیر است؟! بیتردید، خیر. پس لازم است خریداران تجهیزات پزشکی، بین ۲۵۰ هزار تا ۸۵۰ هزار تومان را برای خرید همین یک قلم کنار بگذارند و یادشان نرود که از ۳۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان را نیز باید برای خرید یک کاپشن مناسب اسکی، دودستی به فروشنده این تجهیزات پرداخت کنند. البته اختیار با خودشان است و میتوانند این مبلغ را یکدستی به فروشنده بدهند یا مانند امروزیها، کارت بکشند...!
چه کسانی میتوانند از اسکی لذت ببرند؟
حالا خودتان قضاوت کنید و جواب بدهید که در این جنگل بیدرخت قیمتها، آیا برادر من و شما که کارگر یا کارمند است و دوست دارد که برای یک بار هم که شده، روی لباس سفید طبیعت سر بخورد و از برف خدادادی، لذتی از جنس لذت اسکی را تجربه کند؛ چه هزینهای از پسانداز نداشته خود را باید بردارد و برای گذران چند ساعتی که معلوم هم نیست ختم به خیر شود، بپردازد؟ آیا اجاره کردن تجهیزات اسکی که برای خودش رقم چند صد هزار تومانی را میطلبد، میتواند دل خوشکننده این گروه از افراد مشتاق به ورزش اسکی باشد؟ همان چند صد هزار تومان، شاید بتواند هزینه درمان پاها و البته دلهای شکسته بسیاری از مردم ما باشد. اینطور نیست؟
* قاسم امیری