احمد کیمیایی اسدی در گفت‌وگو با اقتصادنیوز، درباره تجارت ایران پس از اجرای برجام اظهار کرد: اول اینکه امیدواریم اجرای برجام زودتر عملیاتی شود، چون هنوز هم تحریم‌های کشور ما برداشته نشده است. امیدواریم هرچه زودتر این موضوع اجرایی شود و به وضعیت مشخص و به‌سامانی برسد.
او در ادامه درباره محصولاتی که پس از اجرای برجام تجارت‌شان رونق می‌گیرد، گفت: فکر می‌کنم از نظر صادراتی تجارت محصولاتی بیشتر می‌شود که ما برای تولیدشان توان بالقوه داریم یا مواد اولیه آنها از داخل تأمین می‌شود. بنابراین با برداشته شدن تحریم‌ها و در زمان پساتحریم، صادرات محصولاتی که پایه نفت و گاز دارند مثل پلاستیک و محصولات پتروشیمی که ما پیش از این توانایی‌های در حوزه صادرات‌شان داشته‌ایم ولی استفاده از این پتانسیل با مشکلاتی مواجه بوده است، می‌تواند جان تازه‌ای بگیرد.
کیمیایی اسدی افزود: دومین دسته از محصولاتی که در زمان پسا تحریم صادرات‌شان رونق می‌گیرد، می‌توانند محصولاتی باشند که نیروی کارگری در تولید آنها نقش بیشتری دارد و در قیمت تمام شده آنها سهم مربوط به نیروی کار یا نیروی انسانی بیشتر است. به دلیل مسائلی مانند اینکه نیروی کار در کشور ما نسبت به کشورهای همسایه ارزان‌تر است، فکر می‌کنم صادرات محصولاتی که به نیروی کار یدی بیشتری احتیاج دارند مثل محصولات نساجی بتوانند در زمان پساتحریم رونقی نسبی داشته باشند.
او همچنین درباره وضعیت واردات گفت: به نظر من وضعیت واردات به وضعیت نرخ ارز بستگی تام دارد. آقای سیف اعلام کردند شش ماه بعد از برداشته شدن تحریم‌ها ما قصد داریم ارز را تک‌نرخی کنیم. الآن هیچ دورنمایی برای ارز تک‌نرخی وجود ندارد. ما نمی‌دانیم منظورشان مثلا نرخ سه هزار و 100 تومان است یا نرخ دیگری. منظورشان از تک‌نرخی شدن ارز نزدیک شدن نرخ بازار آزاد به نرخ مبادله‌ای است یا برعکس، نزدیک شدن نرخ دولتی به نرخ بازار آزاد است.
کیمیایی اسدی تأکید کرد: هیچ مشخص نیست چه سرانجامی برای نرخ ارز وجود دارد. وضعیت واردات هم به وضعیت نرخ ارز بستگی تام دارد. اگر این تک نرخی شدن بخواهد به سمت بازار آزاد پیش برود و ارز گران باشد، فکر می‌کنم واردات بیشتر به سمت محصولاتی برود که زمینه تولید داخل نداشته باشند یا کیفیت محصولات مشابه داخلی‌شان خیلی پایین باشد و به همین دلیل واردات‌شان توجیه داشته باشد، وگرنه با بالا رفتن نرخ ارز امکان دارد واردات بسیاری از محصولات چندان مقرون به صرفه نباشد.