حرص مال دنيا يا دخلي كه با خرج نمي‌خواند نيروي كار در ايران را به شغل‌هاي دوم و حتي سوم هدايت كرده است، اين در حالي است كه تحقيقات وزارت كار نشان مي‌دهد كه بازار كار ايران در سال 92 با بيش از 400هزار نفر چند شغله رو‌به‌رو بوده است. از طرفي آمارهاي غير‌رسمي بيانگر آن است كه دست‌كم 28 تا 30 درصد نيروي كار در ايران شغل دوم و برخي هم شغل سوم دارند.
بروز پديده چند‌شغله‌ها در جامعه ايران طي سال‌هاي اخير گسترش يافته و به سرعت نيز در حال فراگير شدن است. اين در حالي است كه بسياری از كارشناسان بازار كار اصلي‌ترين دليل دوشغله بودن افراد در ايران را مشكلات اقتصادی و معيشتی مي‌دانند.
در اين گزارش از مجموع 21 ميليون نفر شاغل كشور در سال 1392، بيش از 400 هزار نفر در بيش از يك شغل مشغول كار بوده‌اند كه 15 درصد آنان، شغل اصلي‌شان مزد و حقوق بگير بخش عمومي، 4/19 درصد مزد و حقوق‌بگير بخش خصوصي و 6/65 درصد در ساير بخش‌ها تحت عنوان كاركن مستقل، كارفرما و كاركن فاميلي بدون مزد مشغول فعاليت بوده‌اند. اگرچه دوشغله يا چند شغله بودن نيروي كار ممكن است وضع معيشتي خانواده را بهبود بخشد، اما بر ميزان بهره‌وري، سلامت جسمي و روحي افراد و ميزان تعامل با اعضاي خانواده تأثيرگذار خواهد بود از سوي ديگر در حالي با معضل چند شغله‌ها در اقتصاد رو‌به‌رو هستيم كه آمار بيكاري در كشور هنوز دو رقمي است و چند ميليون نفري كه در سن فعاليت اقتصادي قرار دارند حتي از يك فرصت شغلي هم برخوردار نيستند.
قانون كار 8 ساعت كار را مجاز مي‌داند
طبق قانون كار هر فرد در طول ۲۴ ساعت شبانه روز بايد هشت ساعت مفيد را به امور شغلي بپردازد. يكي از مهم‌ترين آسيب‌هاي فردي ناشي از دوشغله بودن، خستگي مفرط بر اثر حجم زياد فعاليت است. در اين بين در برخي از كشورهاي توسعه‌يافته افراد حق ندارند بيش از يك فرصت شغلي براي خود اختيار كنند و در برخي از كشورها نيز فرد حق ندارد در دو شغل دولتي و رسمي فعاليت داشته باشد اما در كشور ايران با وجودي كه ميليون‌ها نفر بيكار هستند ساماندهي چند شغله‌ها اصلاً مورد توجه نيست. يكي از توجيهاتي كه در مورد اشتغال افراد دوشغله و بعضاً سه‌شغله مي‌شنويم، اين است كه از تجارب آنها در كار استفاده مي‌شود در حالي كه وقتي به آمار بيكاري در كشور نگاه مي‌كنيم چاره‌اي جز ساماندهي دو‌شغله‌ها نداريم.
معضل بازنشستگان شاغل
از سوي ديگر اگرچه فرد بازنشسته بعد از 30 سال كار و تلاش بايد از بازار كار خداحافظي كند اما بر خلاف تصور، خرج و مخارج و هزينه‌هاي افراد بازنشسته به مراتب بيشتر از دوران كار است و اغلب براي تأمين هزينه‌هاي زندگي و درمان، شغل دومي براي خود برمي‌گزينند البته حرص دستيابي به مال بيشتر نيز بر‌چسبي است كه به برخي از بازنشستگان شاغل مي‌خورد.
شغل دوم رسمي
در اين بين تحقيقات نشان مي‌دهد كه بيشتر افراد دوشغله در شغل دوم خود نيز رسمي هستند و از حقوق و مزاياي خاصي برخوردارند چنانكه اشتغال افراد در هيئت مديره‌ها و گرفتن سمت‌هايي چون مشاور و معاون نوعي استفاده از رانت سازماني و دستگاهي به شمار مي‌رود و اين امر در ارگان‌ها، سازمان‌ها و... بسيار اشاعه پيدا كرده است و بازنشستگان حاضر به ترك بازار كار نيستند.
عوامل مختلفي چون افت ارزش پول، بالا رفتن هزينه‌هاي زندگي، پايين بودن دستمزد، عدم رضايت از شغل اول، تجملات و تلاش براي كسب درآمد بيشتر در پيدايش و رواج معضل چند‌شغله‌ها در كشور به حتم دخيل هستند از اين رو انتظار مي‌رود با حقيقي‌سازي دستمزد‌ها و كنترل هزينه‌ها به نوعي زمينه براي اشاعه معضل چند‌شغله بودن از بين برود چراكه انجام چند شغل توسط يك فرد موجب سلب فرصت‌هاي شغلي از افراد فاقد كار مي‌شود و به گسترش بيكاري دامن مي‌زند.